Текст и перевод песни Uğur Işılak - Önce Vatanım Derim (Şiir)

Önce Vatanım Derim (Şiir)

Dadaşım ben kartal bakışlı,
Nenehatundur soyum.
Mağrursa bugün Erzurum,
Huzur içindeyse Aziziye
Benim eserim
Allaha dayanır her işin başı
Önce Vatanım derim
Antepliyim ağam,
Şahin derler adıma.
Mirastır bana yüreğimdeki kurşun,
Mavzer mavzer duruşumla
Er oğlu erim.
Toprağından alırım ekmeği aşı,
"Önce vatanım!" derim.
Maraşlıyım ben ede′m,
Dağı deler bakışım.
Dedemdir Sütçü İmam.
Acıyı bal eyleyen
Menziledir seferim.
Yüreğimle beslerim kurdu kuşu,
"Önce vatanım!" derim.
Gakkoşum ben Elazığ'dan,
Çayda Çıra′ya sinmiştir asaletim.
Efkâr efkâr üstüne söylenen
Türkülerle beraberim.
İnletirim dağı taşı,
"Önce vatanım!" derim.
Yozgatlıyım ben gardaş,
Yiğidin harman olduğu yerden...
Çatlasa da ayazdan ellerim,
Olmasa da başımı sokacak
Bir göz yerim;
Bırakırım telaşı,
"Önce vatanım!" derim.
Trabzonluyum uşağım,
Engin denizlerce hür,
Ormanlar gibi gümrahım.
Kuş uçmaz kervan geçmez yerlere damlar
Alın terim.
Doğar üstüme hürriyet güneşi,
"Önce vatanım!" derim.
Aydınlıyım ben efem,
Bir adım zeybek.
Kılıç kalkandır kanımı kaynatan
Nereyi dilerse kır atım,
Oraya giderim.
Keserim dünyayla alış verişi,
"Önce vatanım!" derim.
Ankaralıyım oğul,
Seymenim ben.
Şahdamarındayım yurdun.
Şehitlere borcumu
Canımla öderim.
Aşkımdan tutuşur istiklal ateşi,
"Önce vatanım!" derim.
İstanbulluyum efendim,
Payitahtında yaşarım âlemin.
Benimdir ilelebet,
Resul'ümün övdüğü
Şaheserim.
Şahlanır içimde Fatih'in bir eşi,
"Önce vatanım!" derim.
"Önce vatanım!" derim.
"Önce vatanım!" derim.

My Native Land First (Poem)

My dear, with an eagle's gaze,
Nenehatun is my lineage.
If Erzurum is proud today,
If Aziziye is at peace
It is my doing
Every work begins with reliance on God
My Native Land First, I say
My lady, I am from Antep,
They call me Şahin.
The bullet in my heart is an heirloom,
With my Mauser in hand
I am a true warrior.
I get my bread and sustenance from its soil,
"My Native Land First!" I say.
My love, I am from Maraş,
My gaze can pierce mountains.
Sütçü İmam is my grandfather.
He who turns pain into honey
My journey is towards salvation.
I feed the wolf and the bird with my heart,
"My Native Land First!" I say.
My dear, I am from Elazığ,
My nobility is engraved in Çıra on the Çay.
With the folk songs that are sung
Of melancholy upon melancholy.
I make the mountains and stones resonate,
"My Native Land First!" I say.
My darling, I am from Yozgat,
From where brave men are harvested...
Even if my hands freeze from the cold,
Even if I have no shelter
To lay my head;
I give up all worries,
"My Native Land First!" I say.
My love, I am from Trabzon,
As free as the vast seas,
I am as expansive as the forests.
My sweat falls
On the most remote places.
The sun of freedom rises upon me,
"My Native Land First!" I say.
My darling, I am from Aydın,
A zeybek by nature.
A sword and shield boil my blood
Wherever my steed desires,
I go there.
I cut off all worldly ties,
"My Native Land First!" I say.
My dear, I am from Ankara,
I am a seymen.
I am in the heart of the homeland.
I pay my debt to the martyrs
With my life.
The fire of independence burns with my love,
"My Native Land First!" I say.
My love, I am from Istanbul,
I live in the capital of the world.
It is mine forever,
My masterpiece
Praised by my Prophet.
A spirit of Fatih rises within me,
"My Native Land First!" I say.
"My Native Land First!" I say.
"My Native Land First!" I say.