คนเดียวบนเตียง - Uma , Nui Wiriyapa перевод на немецкий

คนเดียวบนเตียง

อยู่กับตัวเองและนั่งวังเวงฟังเพลงเก่าๆ
ที่มีแค่เราที่เข้าใจมัน
แม้ในวันนี้จะไม่มีกัน

แต่ฉันยังอยู่กับตัวเอง
และนั่งฟังเพลงมองรูปเก่าๆ
อยู่ตรงที่เรานอนเล่นด้วยกัน
แม้รักกลับกลายสลายหายไปเป็นควัน

เธอมาไม่นานเท่าไหร่อึดใจเธอก็ลา
ดูเธอลืมๆว่าฉันเป็นใคร
เจ็บปวดเหลือเกินจินตนา
ฉันรู้ว่าเธอต้องไปในใจตลอดมา
แต่ว่าทำไมเมื่อเธอต้องไป
ไม่มีแม้คำจะบอกลา

เธอมาไม่นานเท่าไหร่อึดใจเธอก็ลา
ดูเธอลืมๆว่าฉันเป็นใคร
เจ็บปวดเหลือเกินจินตนา
ฉันรู้ว่าเธอต้องไปนั้นในใจตลอดมา
แต่ว่าทำไมเมื่อเธอต้องไป
มันไม่มีแม้คำจะบอกลา

เลยได้แต่นั่งลงชิดกำแพง
ซ่อนจำแลงความคิดไว้
เพราะเวลาที่คิดแรงๆ
มักแสดงความไม่พิสมัย
เหมือนว่าเธอมาพาจิตใจลอยไป
ตั้งแต่วันที่เธอเดินจากกัน
ก่อนที่เธอจะเลือกเอาหัวใจของเธอ
จากฉันไปฝากมันเอาไว้

อธิบายให้ตายฉันก็ไม่มีวันจะเข้าใจ
บอกฉันซิมีตังค์จะเอาสักเท่าไหร่

ที่ทำให้เธอไม่เลือกเขา
ไม่ทิ้งเราช่วยลืมเขาไปไกลๆเลย

อกหักอ่ะนะก็ไม่ใช่ว่าไม่เคย
แต่เจ็บขนาดนี้น่ะมันยังไม่ได้ใกล้เลย
ลืมๆมันซะถ้าง่ายเหมือนลืมตานะ
ไม่จำให้เป็นภาระแต่นี่น่ะมันไม่ใช่เลย

ที่เห็นเฉยๆเพราะว่ามันชาข้างใน
เธอดันคิดว่ารักของฉันไม่มีราคาอย่างใคร
จะเจ็บจะช้ำแบบนี้ซ้ำๆหรือถึงเธอทำอย่างไร
แต่ยังคิดถึงแค่เธอเท่านั้นแม้วันนี้เราห่างไกล

อยู่กับตัวเองและนั่งวังเวงฟังเพลงเก่าๆ
ที่มีแค่เราที่เข้าใจมัน
แม้ในวันนี้จะไม่มีกัน

แต่ฉันยังอยู่กับตัวเอง
และนั่งฟังเพลงมองรูปเก่าๆ
อยู่ตรงที่เรานอนเล่นด้วยกัน
แม้รักกลับกลายสลายหายไปเป็นควัน

เธอมาไม่นานเท่าไหร่อึดใจเธอก็ลา
ดูเธอลืมๆว่าฉันเป็นใคร
เจ็บปวดเหลือเกินจินตนา
ฉันรู้ว่าเธอต้องไปในใจตลอดมา
แต่ว่าทำไมเมื่อเธอต้องไป
ไม่มีแม้คำจะบอกลา

เธอมาไม่นานเท่าไหร่อึดใจเธอก็ลา
ดูเธอลืมๆว่าฉันเป็นใคร
เจ็บปวดเหลือเกินจินตนา
ฉันรู้ว่าเธอต้องไปนั้นในใจตลอดมา
แต่ว่าทำไมเมื่อเธอต้องไป
มันไม่มีแม้คำจะบอกลา

มันเป็นธรรมดาคนที่มันจะลา
คงไม่มาสนใจ
ไอคนจะไปไม่คิดว่ามันทรมาน
ที่ต้องทนร้องไห้
รักประเดี๋ยวประด๋าวแค่ในพริบตา
ผ่านมาก็ผ่านไป
เมื่อเขามีคนใหม่ให้ฉันทำยังไง
ได้แต่ปลอบใจตัวเองเบาๆ

อยากมีร้อยล้านบาท
เผื่อเธอจะยังรักฉัน
อยากเป็นลูกคนดัง
ให้ควงแบบไม่ต้องอาย
แต่เกิดมาชาตินี้ก็มีแค่นี้
อยากมีรักแท้ให้ได้แค่ใจ
เกือบจะไมไหวก็ต้องไหว
อยู่กับตัวเองอย่างนี้

อยู่กับตัวเองและนั่งวังเวงฟังเพลงเก่าๆ
ที่มีแค่เราที่เข้าใจมัน
แม้ในวันนี้จะไม่มีกัน

แต่ฉันยังอยู่กับตัวเอง
และนั่งฟังเพลงมองรูปเก่าๆ
อยู่ตรงที่เรานอนเล่นด้วยกัน
แม้รักกลับกลายสลายหายไปเป็นควัน

เธอมาไม่นานเท่าไหร่อึดใจเธอก็ลา
ดูเธอลืมๆว่าฉันเป็นใคร
เจ็บปวดเหลือเกินจินตนา
ฉันรู้ว่าเธอต้องไปในใจตลอดมา
แต่ว่าทำไมเมื่อเธอต้องไป
ไม่มีแม้คำจะบอกลา

เธอมาไม่นานเท่าไหร่อึดใจเธอก็ลา
ดูเธอลืมๆว่าฉันเป็นใคร
เจ็บปวดเหลือเกินจินตนา
ฉันรู้ว่าเธอต้องไปนั้นในใจตลอดมา
แต่ว่าทำไมเมื่อเธอต้องไป
มันไม่มีแม้คำจะบอกลา

เธอมาไม่นานเท่าไหร่อึดใจเธอก็ลา
ดูเธอลืมๆว่าฉันเป็นใคร
เจ็บปวดเหลือเกินจินตนา
ฉันรู้ว่าเธอต้องไปนั้นในใจตลอดมา
แต่ว่าทำไมเมื่อเธอต้องไป
มันไม่มีแม้คำจะบอกลา

เธอมาไม่นานเท่าไหร่อึดใจเธอก็ลา
ดูเธอลืมๆว่าฉันเป็นใคร
เจ็บปวดเหลือเกินจินตนา
ฉันรู้ว่าเธอต้องไปนั้นในใจตลอดมา
แต่ว่าทำไมเมื่อเธอต้องไป
มันไม่มีแม้คำจะบอกลา

เธอมาไม่นานเท่าไหร่
เธอมาไม่นานก็ไป
เธอมาแค่เพียงให้ฉัน
ได้สับสนใจและบอกลา
เธอมาไม่นานเท่าไหร่
เธอมาไม่นานก็ไป
เธอมาแค่เพียงเพื่อทำให้ฉัน
หวั่นไหวและบอกลา

เธอมาไม่นานเท่าไหร่
เธอมาไม่นานก็ไป
เธอมาแค่เพียงให้ฉัน
ได้สับสนใจและบอกลา
เธอมาไม่นานเท่าไหร่
เธอมาไม่นานก็ไป
เธอมาแค่เพียงเพื่อทำให้ฉัน
หวั่นไหวและบอกลา

อยู่กับตัวเองและนั่งวังเวงฟังเพลงเก่าๆ
ที่มีแค่เราที่เข้าใจมัน
แม้ในวันนี้จะไม่มีกัน

เพราะว่าเธอมาไม่นานก็ไป
เธอมาไม่นานเท่าไหร่
เธอมาแค่เพียงให้ฉัน
ได้สับสนใจและบอกลา
เธอมาไม่นานเท่าไหร่
เธอมาไม่นานก็ไป
เธอมาแค่เพียงเพื่อทำให้ฉัน
หวั่นไหวและบอกลา

อยู่กับตัวเองและนั่งวังเวงฟังเพลงเก่าๆ
ที่มีแค่เราที่เข้าใจมัน
แม้ในวันนี้จะไม่มีกัน

แต่ฉันยังอยู่กับตัวเอง
และนั่งฟังเพลงมองรูปเก่าๆ
อยู่ตรงที่เรานอนเล่นด้วยกัน
แม้รักกลับกลายสลายหายไปเป็นควัน

อยู่กับตัวเองและนั่งวังเวงฟังเพลงเก่าๆ
ที่มีแค่เราที่เข้าใจมัน
แม้ในวันนี้จะไม่มีกัน

แต่ฉันยังอยู่กับตัวเอง
และนั่งฟังเพลงมองรูปเก่าๆ
อยู่ตรงที่เรานอนเล่นด้วยกัน
แม้รักกลับกลายสลายหายไปเป็นควัน

Allein im Bett

Bin bei mir selbst und sitze einsam da, höre alte Lieder,
die nur wir verstanden haben.
Auch wenn wir heute nicht mehr zusammen sind.

Aber ich bin immer noch bei mir selbst
und höre Lieder, schaue alte Fotos an,
dort, wo wir zusammen lagen und spielten.
Auch wenn die Liebe sich veränderte und wie Rauch verflog.

Du warst nicht lange da, einen Augenblick später bist du gegangen.
Es scheint, du hast vergessen, wer ich war.
Der Schmerz ist unerträglich, Jintana.
Ich wusste die ganze Zeit in meinem Herzen, dass du gehen musst.
Aber warum, als du gehen musstest,
gab es nicht einmal ein Wort zum Abschied?

Du warst nicht lange da, einen Augenblick später bist du gegangen.
Es scheint, du hast vergessen, wer ich war.
Der Schmerz ist unerträglich, Jintana.
Ich wusste die ganze Zeit in meinem Herzen, dass du gehen musstest.
Aber warum, als du gehen musstest,
gab es nicht einmal ein Wort zum Abschied?

Also setze ich mich nur an die Wand gelehnt,
verstecke und verberge meine Gedanken.
Denn wenn ich intensiv nachdenke,
zeige ich oft meine Unzufriedenheit.
Es ist, als hättest du meinen Geist mitgenommen,
seit dem Tag, an dem du von mir gegangen bist,
bevor du dich entschieden hast, dein Herz
von mir zu nehmen und es woanders zu hinterlegen.

Erklär es mir bis zum Umfallen, ich werde es nie verstehen.
Sag mir doch, wie viel Geld willst du haben,

damit du ihn nicht wählst,
mich nicht verlässt, ihn einfach vergisst, weit weg von hier?

Herzschmerz, naja, ist nicht so, als hätte ich das nie erlebt.
Aber so weh wie jetzt hat es bei weitem noch nie getan.
Vergiss es einfach, wenn es nur so einfach wäre wie Augenöffnen.
Ich würde es nicht als Last behalten, aber das ist es einfach nicht.

Dass ich gleichgültig wirke, liegt daran, dass es innerlich taub ist.
Du dachtest wohl, meine Liebe hätte keinen Wert wie die anderer.
Ob es immer wieder so weh tut oder was auch immer du tust,
ich denke immer noch nur an dich, auch wenn wir heute weit voneinander entfernt sind.

Bin bei mir selbst und sitze einsam da, höre alte Lieder,
die nur wir verstanden haben.
Auch wenn wir heute nicht mehr zusammen sind.

Aber ich bin immer noch bei mir selbst
und höre Lieder, schaue alte Fotos an,
dort, wo wir zusammen lagen und spielten.
Auch wenn die Liebe sich veränderte und wie Rauch verflog.

Du warst nicht lange da, einen Augenblick später bist du gegangen.
Es scheint, du hast vergessen, wer ich war.
Der Schmerz ist unerträglich, Jintana.
Ich wusste die ganze Zeit in meinem Herzen, dass du gehen musst.
Aber warum, als du gehen musstest,
gab es nicht einmal ein Wort zum Abschied?

Du warst nicht lange da, einen Augenblick später bist du gegangen.
Es scheint, du hast vergessen, wer ich war.
Der Schmerz ist unerträglich, Jintana.
Ich wusste die ganze Zeit in meinem Herzen, dass du gehen musstest.
Aber warum, als du gehen musstest,
gab es nicht einmal ein Wort zum Abschied?

Es ist normal, dass jemand, der gehen will,
sich nicht mehr darum kümmert.
Die Person, die geht, denkt nicht daran, wie qualvoll es ist,
weinen zu müssen.
Eine flüchtige Liebe, nur einen Augenblick lang,
kam und ging vorbei.
Wenn sie jemand Neues hat, was soll ich tun?
Ich kann mich nur leise selbst trösten.

Ich wünschte, ich hätte hundert Millionen Baht,
vielleicht würdest du mich dann noch lieben.
Ich wünschte, ich wäre der Sohn von jemand Berühmtem,
damit du dich nicht schämen müsstest, mit mir gesehen zu werden.
Aber in diesem Leben geboren, habe ich nur das hier,
wollte dir wahre Liebe geben, nur mein Herz.
Fast hätte ich es nicht mehr ausgehalten, aber ich muss durchhalten,
so bei mir selbst bleiben.

Bin bei mir selbst und sitze einsam da, höre alte Lieder,
die nur wir verstanden haben.
Auch wenn wir heute nicht mehr zusammen sind.

Aber ich bin immer noch bei mir selbst
und höre Lieder, schaue alte Fotos an,
dort, wo wir zusammen lagen und spielten.
Auch wenn die Liebe sich veränderte und wie Rauch verflog.

Du warst nicht lange da, einen Augenblick später bist du gegangen.
Es scheint, du hast vergessen, wer ich war.
Der Schmerz ist unerträglich, Jintana.
Ich wusste die ganze Zeit in meinem Herzen, dass du gehen musst.
Aber warum, als du gehen musstest,
gab es nicht einmal ein Wort zum Abschied?

Du warst nicht lange da, einen Augenblick später bist du gegangen.
Es scheint, du hast vergessen, wer ich war.
Der Schmerz ist unerträglich, Jintana.
Ich wusste die ganze Zeit in meinem Herzen, dass du gehen musstest.
Aber warum, als du gehen musstest,
gab es nicht einmal ein Wort zum Abschied?

Du warst nicht lange da, einen Augenblick später bist du gegangen.
Es scheint, du hast vergessen, wer ich war.
Der Schmerz ist unerträglich, Jintana.
Ich wusste die ganze Zeit in meinem Herzen, dass du gehen musstest.
Aber warum, als du gehen musstest,
gab es nicht einmal ein Wort zum Abschied?

Du warst nicht lange da, einen Augenblick später bist du gegangen.
Es scheint, du hast vergessen, wer ich war.
Der Schmerz ist unerträglich, Jintana.
Ich wusste die ganze Zeit in meinem Herzen, dass du gehen musstest.
Aber warum, als du gehen musstest,
gab es nicht einmal ein Wort zum Abschied?

Du warst nicht lange da,
du kamst nicht für lange und gingst.
Du kamst nur, damit ich
verwirrt bin und zum Abschied.
Du warst nicht lange da,
du kamst nicht für lange und gingst.
Du kamst nur, um mich
unsicher zu machen und Abschied zu nehmen.

Du warst nicht lange da,
du kamst nicht für lange und gingst.
Du kamst nur, damit ich
verwirrt bin und zum Abschied.
Du warst nicht lange da,
du kamst nicht für lange und gingst.
Du kamst nur, um mich
unsicher zu machen und Abschied zu nehmen.

Bin bei mir selbst und sitze einsam da, höre alte Lieder,
die nur wir verstanden haben.
Auch wenn wir heute nicht mehr zusammen sind.

Denn du kamst nicht für lange und gingst.
Du warst nicht lange da.
Du kamst nur, damit ich
verwirrt bin und zum Abschied.
Du warst nicht lange da,
du kamst nicht für lange und gingst.
Du kamst nur, um mich
unsicher zu machen und Abschied zu nehmen.

Bin bei mir selbst und sitze einsam da, höre alte Lieder,
die nur wir verstanden haben.
Auch wenn wir heute nicht mehr zusammen sind.

Aber ich bin immer noch bei mir selbst
und höre Lieder, schaue alte Fotos an,
dort, wo wir zusammen lagen und spielten.
Auch wenn die Liebe sich veränderte und wie Rauch verflog.

Bin bei mir selbst und sitze einsam da, höre alte Lieder,
die nur wir verstanden haben.
Auch wenn wir heute nicht mehr zusammen sind.

Aber ich bin immer noch bei mir selbst
und höre Lieder, schaue alte Fotos an,
dort, wo wir zusammen lagen und spielten.
Auch wenn die Liebe sich veränderte und wie Rauch verflog.