Kor Zabit, Pt. 2 - Uran перевод на немецкий

Kor Zabit, Pt. 2

Balaca oğlan deyil o, artıq böyüyüb olub kişi
Çiynində aypara-ulduz, davam edir atadan qalmış işi
Kor zabitin nəsihətlərini uşaqlıqdan qulağa edib sırğa
Elə buna görə o bu gün irəlliləyir Qarabağa
Onu üzübdür illər, qisas içində közərən güllə - atmağa hazır
Hərbi mətktəbdə öyrəndikləri nəhayət olubdur lazım
Dünənki kursantlar bugünki döyüşü edir idarə!
Tanrının əsgəri - səngərdir məskəni, onlardır xalqına çarə!
Müşahidə məntəqəsində rabitə, xəritə, koordinantlar
Atəşə hazır top heyətləri, baş zabitlər, leytenantlar
Divizion gözləyir əmri
Zabit izləyir hər dəfə hədəf rayonun
Piyada girməzdən öncə "təmizlik", topçular yaxşı bilirlər bunu

Son günlər yaman tez-tez o, atasını görür yuxuda
Kişi ondan bir şey xahiş edib, indi qorxur unudar
Rütbə alan gün ata oğlunu qucaqlayıb demişdi "əhsən"
"Azad edəcəyin doğma torpağa bu sözlərimi deyərsən"
(Deyərsən!)

Gəlmişəm, yanındayam, çağırmışdın, ay vətən!
İllərdir gözləyirdim, darıxmışdım, ay vətən!
Almışam atamın qisasını mən!
Ölsün kim bizi ayırmışdı, ay vətən!

İki min iyirmi, sentyabr bitir ağır döyüşlərlə
Əks hücum əmri qızışdırır soyumuş dəmiri həmlə, girişlərlə
Bir şey ki, düzəlməyib görüşlərdə, demişlər "düzəldər döyüşdə ər"
Neçə yerə bölmüşlər bizi, tarixdə neçə dəfə görmüşük bəs?!
Bəsdir!
İndi ordu cəbhədə, mərmi növbənən torpaq silkələr
Kor zabitin oğlu mövqedə, hərbi rütbədə - lazım ölkəyə
Hər dəfə verdiyi hədəf parça-parça olub sıradan çıxır
İşğalçı aradan çıxır, çünki qan çıxır - demişdik axı
Gəlir xəbərlər - düşür raketlər dinc şəhərlərə. Yox şərəfləri
Çünki qələbə haqq tərəfdədir. Onlar şərəfin "dal tərəfi"dir
Zabitsə qeyd edir bu zaman yeni hədəfləri xəritəsinə
İndi hücum başlayır
İndi dönəcəkdir düşmən'çin dünya tərsinə!
Vur gəbərsinlər!

Gəlmişəm, yanındayam, çağırmışdın, ay vətən!
İllərdir gözləyirdim, darıxmışdım, ay vətən!
Tutmuşam doğma, qabar əllərini
Qoy ölsün kim bizi ayırmışdı, ay vətən!

Blindaj. Barıt ətri
Zəif işıq. Açılıb yığılan çarpayı
Zabit bloknota yazır "sabah üçün yeni hədəfimiz Cəbrayıl"
Ürək çırpınır, bu ad aparır doğma yurduna, uşaqlıq illərinə
Fələk çarxını düz fırladıb - qovulan uşaqlar qayıdır evlərinə!
Səhər tezdən göy guruldayır, başlayır hücum!
Başqa bir hücum!
Artilleriya qoyur hücumun ucun
Partlayış gücü!
Qaldırır havaya istehkam uçur!
Uzaqdan görür illərdir həsrət qaldığı kəndin damlarını
Və izləyir elini işğal edən, indisə qaçan, ölən adamları
Həmin gün zəng edir atasına
Bu xəbər məlhəm yarasına
Veteran zabit oğul parasının səsini dinləyir böyük təlaşla
"Yoldaş polkovnik, deyim bu başdan, elimiz azaddır!
Evdə salam
Mənə davam
Torpaqlar qalıb, demək haqq davam hələ bitməyib tamam!

Gəlmişəm, yanındayam, çağırmışdın, ay vətən!
İllərdir gözləyirdim, darıxmışdım, ay vətən!
Almışam atamın qisasını mən!
Ölsün kim bizi ayırmışdı, ay vətən!
Gəlmişəm, yanındayam, çağırmışdın, ay vətən!
İllərdir gözləyirdim, darıxmışdım, ay vətən!
Tutmuşam doğma, qabar əllərini
Qoy ölsün kim bizi ayırmışdı, ay vətən!
Qoy ölsün kim bizi ayırmışdı, ay vətən!
Tutmuşam doğma, qabar əllərini
Gəlmişəm, yanındayam, çağırmışdın, ay vətən!
Gəlmişəm, yanındayam, çağırmışdın, ay vətən!
Qoy ölsün kim bizi ayırmışdı, ay vətən!
Qoy ölsün kim bizi ayırmışdı, ay vətən!
Qoy ölsün kim bizi ayırmışdı, ay vətən!
Qoy ölsün kim bizi ayırmışdı, ay vətən!
Yanındayam

Kor Zabit, Teil 2

Er ist kein kleiner Junge mehr, er ist erwachsen und ein Mann geworden
Mit Mondsichel und Stern auf der Schulter setzt er das Werk seines Vaters fort
Die Ratschläge des blinden Offiziers hat er sich von Kindheit an zu Herzen genommen
Deshalb rückt er heute nach Karabach vor
Die Jahre haben ihn zermürbt, die Rache glüht in ihm, bereit zu schießen
Was er in der Militärschule gelernt hat, ist endlich von Nutzen
Die gestrigen Kadetten leiten heute den Kampf!
Soldaten Gottes – der Schützengraben ist ihre Heimat, sie sind die Rettung ihres Volkes!
Im Beobachtungsposten: Verbindung, Karte, Koordinaten
Feuerbereite Geschützmannschaften, Hauptoffiziere, Leutnants
Die Division wartet auf den Befehl
Der Offizier beobachtet jedes Mal den Zielbereich
Vor dem Einmarsch der Infanterie "Säuberung", das wissen die Kanoniere genau

In den letzten Tagen sieht er seinen Vater sehr oft im Traum
Der Mann bat ihn um etwas, jetzt hat er Angst, es zu vergessen
Als er befördert wurde, umarmte der Vater seinen Sohn und sagte "Bravo"
"Wenn du das heimatliche Land befreist, sag diese Worte"
(Sag diese Worte!)

Ich bin gekommen, ich bin bei dir, du hast mich gerufen, oh Heimat!
Ich habe jahrelang gewartet, ich habe dich vermisst, oh Heimat!
Ich habe die Rache meines Vaters genommen!
Sterben soll, wer uns getrennt hat, oh Heimat!

Zweitausendzwanzig, der September endet mit schweren Kämpfen
Der Befehl zum Gegenangriff heizt das erkaltete Eisen mit Angriffen und Vorstößen an
Was in Verhandlungen nicht geklärt wurde, "wird der Mann im Kampf klären", sagten sie
In wie viele Teile haben sie uns geteilt, wie oft haben wir das in der Geschichte gesehen?!
Es reicht!
Jetzt ist die Armee an der Front, das Land bebt unter den Geschossen
Der Sohn des blinden Offiziers ist in Position, im militärischen Rang – das Land braucht ihn
Jedes Ziel, das er angibt, wird in Stücke gerissen und außer Gefecht gesetzt
Der Besatzer verschwindet, denn Blut fließt – das haben wir doch gesagt
Es kommen Nachrichten – Raketen schlagen in friedlichen Städten ein. Sie haben keine Ehre
Denn der Sieg ist auf der Seite des Rechts. Sie sind die "Kehrseite" der Ehre
Der Offizier markiert derweil neue Ziele auf seiner Karte
Jetzt beginnt der Angriff
Jetzt wird sich die Welt für den Feind umkehren!
Schieß sie tot!

Ich bin gekommen, ich bin bei dir, du hast mich gerufen, oh Heimat!
Ich habe jahrelang gewartet, ich habe dich vermisst, oh Heimat!
Ich habe deine rauen, schwieligen Hände ergriffen, meine Liebste.
Sterben soll, wer uns getrennt hat, oh Heimat!

Bunker. Der Geruch von Schießpulver
Schwaches Licht. Ein auf- und zuklappbares Bett
Der Offizier schreibt in den Notizblock: "Unser neues Ziel für morgen ist Jabrayil"
Das Herz klopft, dieser Name führt ihn in seine Heimat, in seine Kindheit
Das Rad des Schicksals hat sich richtig gedreht – die vertriebenen Kinder kehren in ihre Häuser zurück!
Am frühen Morgen donnert der Himmel, der Angriff beginnt!
Ein weiterer Angriff!
Die Artillerie setzt die Spitze des Angriffs
Explosionskraft!
Sprengt die Befestigung in die Luft!
Aus der Ferne sieht er die Dächer des Dorfes, nach dem er sich jahrelang gesehnt hat
Und er beobachtet die Leute, die sein Land besetzt haben und nun fliehen und sterben
Am selben Tag ruft er seinen Vater an
Diese Nachricht ist Balsam für seine Wunde
Der Offiziersveteran hört die Stimme seines Sohnes mit großer Aufregung
"Genosse Oberst, lassen Sie mich Ihnen sagen, unser Land ist befreit!
Grüße zu Hause
Ich mache weiter
Es sind noch Länder übrig, also ist der Kampf noch nicht ganz vorbei!

Ich bin gekommen, ich bin bei dir, du hast mich gerufen, oh Heimat!
Ich habe jahrelang gewartet, ich habe dich vermisst, oh Heimat!
Ich habe die Rache meines Vaters genommen!
Sterben soll, wer uns getrennt hat, oh Heimat!
Ich bin gekommen, ich bin bei dir, du hast mich gerufen, oh Heimat!
Ich habe jahrelang gewartet, ich habe dich vermisst, oh Heimat!
Ich habe deine rauen, schwieligen Hände ergriffen, meine Liebste!
Sterben soll, wer uns getrennt hat, oh Heimat!
Sterben soll, wer uns getrennt hat, oh Heimat!
Ich habe deine rauen, schwieligen Hände ergriffen, meine Liebste.
Ich bin gekommen, ich bin bei dir, du hast mich gerufen, oh Heimat!
Ich bin gekommen, ich bin bei dir, du hast mich gerufen, oh Heimat!
Sterben soll, wer uns getrennt hat, oh Heimat!
Sterben soll, wer uns getrennt hat, oh Heimat!
Sterben soll, wer uns getrennt hat, oh Heimat!
Sterben soll, wer uns getrennt hat, oh Heimat!
Ich bin bei dir.