Текст и перевод песни Vader Abraham - Het Dorp

Het Dorp

Thuis heb ik nog een ansichtkaart
Waarop een kerk, een kar en paard,
Een slagerij, J.van der Ven,
Een kroeg, een juffrouw op de fiets,
Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets
Maar het is, waar ik geboren ben.
Dit dorp, ik weet nog hoe ′t was,
De boerenkind'ren in de klas,
Een kar, die ratelt op de keien,
′T Raadhuis met een pomp ervoor,
Een zandweg, tussen koren door,
Het vee, de boerderijen.

Refrain:
En langs 't tuinpad van m'n vader, zag ik de hoge bomen staan.
Ik was een kind en wist niet beter dan dat ′t nooit voorbij zou gaan.

Wat leefden ze eenvoudig toen,
In simpele huizen, tussen groen,
Met boerenbloemen en een heg.
Maar blijkbaar leefden ze verkeerd,
′T Dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg.
Want ziet, hoe rijk 't leven is,
Ze zien de televisiekwis
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas, dan kun je zien
Hoe of ′t bankstel staat bij Mien
En d'r dressoir met plastic rozen.

Refrain

De dorpsjeugd klit wat bij elkaar,
In mini-rok en beatle-haar,
En joelt wat mee met beatmuziek.
Ik weet wel, ′t is hun goeie recht,
De nieuwe tijd, net wat u zegt,
Maar 't maakt me wat melancholiek.
Ik heb hun vaders nog gekend,
We kochten zoethout voor een cent,
Ik zag hun moeders touwtje springen.
Dat dorp van toen, ′t is voorbij,
Dit is al wat er over bleef voor mij,
Een ansicht en herinneringen.

Toen 'k langs 't tuinpad van m′n vader, de hoge bomen nog zag staan.
Ik was een kind, hoe kon ik weten dat dat voorgoed voorbij zou gaan.

The Village

I still have a postcard back home
On which a church, a cart, and horse,
A butcher shop, J. van der Ven,
A bar, a lady on a bicycle,
It probably doesn't mean much to you
But it's where I was born.
This village, I still remember how it was,
The farmer's children in the class,
A cart that rattles on the cobblestones,
The town hall with a pump in front,
A dirt road, between cornfields,
The cattle, the farms.

Chorus:
And along the garden path of my father, I saw the tall trees standing.
I was a child and didn't know any better than that it would never end.

How simple they lived then,
In simple houses, among the green,
With wildflowers and a hedge.
But apparently they lived wrong,
The village has been modernized
And now they are on the right track.
For see, how rich life is,
They watch the TV quiz
And live in concrete boxes
With plenty of glass, so you can see
How the sofa looks at Mien's
And her dresser with plastic roses.

Chorus

The village youth stick together,
In mini-skirts and Beatle hair,
And cheer along with beat music.
I know it's their right,
The new age, just as you say,
But it makes me a bit melancholy.
I still knew their fathers,
We bought licorice for a penny,
I saw their mothers jump rope.
That village of then is over,
This is all that's left for me,
A postcard and memories.

When I walked past my father's garden path, the tall trees were still standing.
I was a child, how could I know that that would be gone for good.