Текст и перевод песни Vader Abraham - Maar In M'n Tuin Daar Bloeit Een Roos

De dag was nog vroeg en de klok die weer sloeg
Een vogel nog klein, op m′n raamkozijn
Een zonnestraal zacht, een postbode lacht
De wereld lijkt mooi, de wereld lijkt klein
Toch is er nog meer, toch is er veel meer
Ik weet 't niet meer, ik weet ′t niet meer

Een tram raast voorbij, mensen in een rij
Een auto rijdt te hard, een kind is verward
Een bericht in de krant over een heel arm land
De woestijn is vol zand, toch is er nog meer
Toch is er veel meer, ik weet 't niet meer
Ik weet 't niet meer

Refrain:
Maar in m′n tuin daar bloeit een roos
Maar in m′n tuin daar bloeit een roos
'K Heb haar Sonja genoemd
In m′n tuin daar bloeit een roos

De aarde die beeft, de wereld die leeft
Dieren in nood, een mens zonder brood
Geweren van staal, 't is-t-er allemaal
De wereld lijkt mooi, de wereld lijkt klein
Toch is er nog meer, toch is er veel meer
Ik weet ′t niet meer, ik weet 't niet meer

Geen lente, geen blad, een brandende stad
De liefde is weg, de aarde is weg
De twintigste eeuw, ik hoor nog een schreeuw
Dan is ′t gedaan, we zijn hier vandaan
Toch is er nog meer, toch is er veel meer
Ik weet 't niet meer

Refrain (4x)

День был еще ранний, и часы снова пробили.
Птичка, все еще маленькая, на моем окне.
Луч солнца мягко, почтальон улыбается.
Мир кажется прекрасным, мир кажется маленьким.
И все же есть нечто большее, гораздо большее.
Я не помню, я не помню.

Мимо проносится трамвай, люди в ряд.
Машина едет слишком быстро, ребенок сбит с толку.
Репортаж в газете об очень бедной стране.
Пустыня полна песка, но его еще больше.
Но есть еще много чего, я не помню,
я не помню.

Припев:
Но в моем саду цветет роза.
Но в моем саду цветет роза.
Я назвал ее Соней.
В моем саду растет роза.

Земля, которая дрожит, мир, который живет.
Животные в нужде, человек без хлеба.
Стальные ружья - вот и все.
Мир кажется прекрасным, мир кажется маленьким.
И все же есть нечто большее, гораздо большее.
Я не помню, я не помню.

Ни весны, ни листьев, горящий город.
Любовь ушла, земля ушла.
Двадцатый век, я слышу еще один крик.
Тогда все кончено, мы уходим отсюда.
И все же есть нечто большее, гораздо большее.
Я не помню.

Черный (4x)