Текст и перевод песни Vasilis Papakonstadinou - Alla Ta Vradia

Alla Ta Vradia

Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Βέβαια αγάπησε
τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά
πετούσαν πιο πέρα

Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ' το δέντρο που βρέχεται

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα
για να πεθαίνουν κι αλλού
και την απληστία
για να μένουν νεκροί για πάντα

Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Καθώς μένω στο δωμάτιο μου,
μου 'ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες
Φοράω το σακάκι του πατέρα
κι έτσι είμαστε δυο,
κι αν κάποτε μ' άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ' ένα άστρο ή μ' ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!

Δος μου το χέρι σου.
Δος μου το χέρι σου.

Alla Ta Vradia

And so here we landed
With no luggage
But under a beautiful moonlight
And I dreamed of a better world
Poor humanity, you couldn’t write
even one capital letter yet
Like a plank from a tragic shipwreck
our ancient continent sails

But oh, how beautiful are the nights
when the earth’s perfume fills the air

Of course you loved
the ideals of mankind,
but the birds
were flying further away

Hard, heartless world,
that never opened an umbrella
above the trees that get rained on

But oh, how beautiful are the nights
when the earth’s perfume fills the air

Then they discovered the compass
so they could die elsewhere
and greed
so they could remain dead forever

But as night falls
somewhere a flute
or a star takes up the plea
for all mankind

But oh, how beautiful are the nights
when the earth’s perfume fills the air

As I sit in my room,
brilliant ideas suddenly visit me
I wear my father’s jacket
and so we are two,
and if you ever heard me barking
it was so the room would have
a country air

But oh, how beautiful are the nights
when the earth’s perfume fills the air

One day, we’ll serve justice
with a star or a jasmine
like a song that as it rains
takes the side of the poor

But oh, how beautiful are the nights
when the earth’s perfume fills the air!

Give me your hand.
Give me your hand.