Текст и перевод песни Vasilis Papakonstadinou - Cambay's Water

Φουντάραμε καραμοσάλι στο ποτάμι.
Είχε ο πιλότος μας το κούτελο βαμμένο
κι αν λείψεις χίλια χρόνια θα σε περιμένω
ωστόσο οι κάβοι σου σκληρύναν την παλάμη.

Θολά νερά και μίλια τέσσερα το ρέμα,
οι κουλήδες τρώνε σκυφτά ρύζι με κάρι,
ο καπετάνιος μας κοιτάζει το φεγγάρι,
που 'ναι θολό και κατακόκκινο σαν αίμα.

Το ρυμουλκό σφύριξε τρεις και πάει για πέρα,
σαράντα μέρες όλο εμέτραγες τα μίλια,
μ' απόψε λέω φαρμάκι κόμπρα είχες στα χείλια,
την ώρα που 'πες με θυμό: Θα βγω άλλη μέρα...

Τη νύχτα σου 'πα στο καμπούνι μια ιστορία,
την ίδια που όλοι οι ναυτικοί λένε στη ράδα,
τα μάτια σου τα κυβερνούσε σοροκάδα
κι όλο μουρμούριζες βραχνά: Φάλτσο η πορεία...

Σαλπάρουμε! Μας περιμένουν στο Μπραζίλι.
Το πρόσωπό σου θα το μούσκεψε το αγιάζι.
Ζεστόν αγέρα κατεβάζει το μπουγάζι
μα ούτε φουστάνι στη στεριά κι ούτε μαντήλι.

Мы заправили карамосали в реке.
У нашего пилота был разрисован лоб.
и если тебя не будет тысячу лет, я буду ждать тебя
и все же твои кости затвердели на твоей ладони.

Мутные воды и Мили четыре по течению,
кули едят сгорбленный рис с карри,
наш капитан смотрит на луну,
который мутный и красный, как кровь.

Буксир просвистел три раза и ушел за пределы,
сорок дней ты пробегал мили.,
сегодня вечером я скажу, что яд Кобры был у тебя на губах.,
в тот раз, когда ты сказал в гневе: я ухожу в другой раз...

Ночью я рассказал тебе историю в камбуни,
то же самое, что все моряки говорят в Раде,
твоими глазами управляла сорокада
и ты продолжал хрипло бормотать: ложь на ходу...

Мы плывем! Они ждут нас в Бразилии.
Твое лицо, должно быть, пропиталось аязи.
Горячий воздух обрушивает бугази
но на суше ни платья, ни носового платка.