Enas Negros Thermastis Apo To Tzibouti - Vasilis Papakonstadinou перевод на немецкий

Enas Negros Thermastis Apo To Tzibouti

Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί
όταν από τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε
στην κάμαρά μου ερχότανε γελώντας να με βρει
κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε

Μου 'λεγε πώς καπνίζουνε στο Αλγέρι το χασίς
και στο Άντεν πώς χορεύοντας πίνουν την άσπρη σκόνη
κι έπειτα πώς φωνάζουνε και πώς μονολογούν
όταν η ζάλη μ' όνειρα περίεργα τους κυκλώνει

Μου 'λεγε ακόμα ότι είδε αυτός μια νύχτα που 'χε πιει
πως πάνω σ' άτι εκάλπαζε στην πλάτη της θαλάσσης
και πίσωθε του ετρέχανε γοργόνες με φτερά
σαν πάμε στ' Άντεν μου 'λεγε κι εσύ θα δοκιμάσεις

Εγώ γλυκά του χάριζα και λάμες ξυραφιών
και του 'λεγα πως το χασίς τον άνθρωπο σκοτώνει
και τότε αυτός συνήθιζε γελώντας τρανταχτά
με το 'να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει

Μες στο τεράστιο σώμα του είχε μια αθώα καρδιά
κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ Ρετζίνα στη Μαρσίλια
για να φυλάξει εμένα από έναν Ισπανό
έφαγε αυτός μια αδειανή στην κεφαλή μποτίλια

Μια μέρα τον αφήσαμε στεγνό απ' τον πυρετό
πέρα στην Άπω Ανατολή να φλέγεται να λιώνει
θεέ των μαύρων, τον καλό συγχώρεσε Γουίλ
και δώσ' του εκεί που βρίσκεται λίγη απ' την άσπρη σκόνη
θεέ των μαύρων, τον καλό συγχώρεσε Γουίλ
και δώσ' του εκεί που βρίσκεται λίγη απ' την άσπρη σκόνη

Ein schwarzer Heizer aus Dschibuti

Willie, der schwarze Heizer aus Dschibuti,
wenn er von seiner Abendschicht Feierabend machte,
kam er lachend in meine Kammer, um mich zu finden,
und stundenlang erzählte er mir von seltsamen Dingen.

Er erzählte mir, wie sie in Algier Haschisch rauchen
und in Aden, wie sie tanzend das weiße Pulver nehmen.
Und danach, wie sie schreien und wie sie Selbstgespräche führen,
wenn der Rausch sie mit seltsamen Träumen umgibt.

Er erzählte mir auch, dass er eines Nachts, als er getrunken hatte, sah,
wie er auf einem Ross über den Rücken des Meeres galoppierte
und hinter ihm Meerjungfrauen mit Flügeln herliefen.
'Wenn wir nach Aden fahren', sagte er mir, 'wirst auch du es versuchen.'

Ich schenkte ihm freundlich Rasierklingen
und sagte ihm, dass Haschisch den Menschen tötet.
Und dann pflegte er schallend lachend
mich mit einer Hand hoch in die Luft zu heben.

In seinem riesigen Körper hatte er ein unschuldiges Herz.
Eines Nachts in der Bar Regina in Marseille,
um mich vor einem Spanier zu beschützen,
bekam er eine leere Flasche auf den Kopf.

Eines Tages ließen wir ihn, ausgetrocknet vom Fieber,
drüben im Fernen Osten zurück, brennend, dahinschmelzend.
Gott der Schwarzen, vergib dem guten Will
und gib ihm dort, wo er ist, ein wenig von dem weißen Pulver.
Gott der Schwarzen, vergib dem guten Will
und gib ihm dort, wo er ist, ein wenig von dem weißen Pulver.