Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Mikres Nothies

Mikres Nothies

Ποτέ του δεν κατάφερε να βγει σε μια λιακάδα
και ζει με, ό, τι, περίσσεψε από ένα σκάρτο ποίημα
τα πρωινά σηκώνεται με μια βαριά ζαλάδα
και λέει πως τον ξύπνησε ένα μεγάλο κύμα

Κρεμάει τις αφίσες του στα παράθυρά του
κρύβει το φως μα κρύβει κι όλα τ'άλλα
γιατί το μόνο που λαχτάρησε ως λάφυρά του
είναι μια θάλασσα να φτάνει ως τη σκάλα

Βάζει σημάδια με στυλό πάνω στον τοίχο του
μετράει το ύψος του που πόντο πόντο χάνει
μα κάθε βράδυ όταν βγαίνει απ'τον ύπνο του
στέκεται όρθιος και τρυπάει το ταβάνι

Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
ξέρει αν μπορούσε θα 'κανε μία απ'τα ίδια
αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες

Маленькие подделки

Никогда не удавалось мне выйти под солнце,
и живу я тем, что осталось от жалкого стихотворения.
По утрам встаю с тяжелым головокружением,
и говорю, что меня разбудила огромная волна.

Вешаю свои афиши на окна,
скрываю свет, но скрываю и всё остальное,
ведь единственное, чего я жаждал как трофея,
это море, доходящее до самой лестницы.

Ставлю метки ручкой на своей стене,
измеряю свой рост, который теряю по сантиметру,
но каждый вечер, просыпаясь ото сна,
встаю и пробиваю головой потолок.

Мне снится, что я уезжаю в путешествия,
что попадаю в старые фотографии,
знаю, если бы мог, сделал бы то же самое,
но какой смысл в мечте без маленьких подделок?