Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Prin To Telos - перевод текста песни на русский

Prin To Telos - Vasilis Papakonstadinouперевод на русский




Prin To Telos
Перед Концом
Το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο και αχνό στον αέρα
Поезд кружил, освещённый и бледный в ночном воздухе
Κάτω η θάλασσα μ' ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα
А внизу море с кораблём, а дальше луна на просторе
Σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι
Часто вспоминаю тебя в белом платье таком нарядном
Σε κρατούσα απ' το χέρι
Я держал твою руку
Ό,τι ζούμε μου λες δεν μου φτάνει
Ты шептала: «Всё, что живём, мало»
Στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν
В песнях, что пели вдвоём, наши голоса стихли
Χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν
Вырезанное сердце на скамье, что потом предали
Μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
Ты однажды сказала: «Другие не смогут понять это»
Πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη
Перед концом как похожа тишина на большую любовь
Και 'γω που ζω για πάντα εδώ
А я, что живу здесь вечно
Κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
И всё ухожу, не видя конца
Κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά
Каждой ночью, что проходит, я вновь возвращаюсь
Σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
Становлюсь тьмой и отдаюсь
Στον ρυθμό σου που καίει ακόμα
Твоему ритму, что жжёт до сих пор
Αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
Этому телу, что годы без тени живёт
Κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία
Каждой ночью, что проходит, как кино
Κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Всё, что прожили, на фоне площади мерцает
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Каждой ночью, что проходит, всегда здесь
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω
И я ухожу, чтоб не остаться вдвоём конец не видеть
Σιδερένια η σκάλα και μου 'λεγες θα μείνουμε λίγοι
Железная лестница, ты шептала: «Нас останется мало»
Πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει
Ночь опускалась глубже, и воздух душил меня
Μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στου δρόμου την σκόνη
Забытые машины и бездомные в пыли дорожной
Σκέψου να 'ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να 'σουν το πιόνι
Представь, будто пол чёрно-белый, а ты пешка
Μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι
Ты однажды сказала: «Другие не смогут понять это»
Πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη
Перед концом как похожа тишина на большую любовь
Και 'γω που ζω για πάντα εδώ
А я, что живу здесь вечно
Κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω
И всё ухожу, не видя конца
Κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά
Каждой ночью, что проходит, я вновь возвращаюсь
Σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι
Становлюсь тьмой и отдаюсь
Στον ρυθμό σου που καίει ακόμα
Твоему ритму, что жжёт до сих пор
Αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά
Этому телу, что годы без тени живёт
Κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία
Каждой ночью, что проходит, как кино
Κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία
Всё, что прожили, на фоне площади мерцает
Κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ
Каждой ночью, что проходит, всегда здесь
Κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω
И я ухожу, чтоб не остаться вдвоём конец не видеть






Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.