Текст и перевод песни Vasilis Papakonstadinou - Sfedona

Sfedona

Σαράντα χρόνια έφηβος κοντα μισό αιώνα
το καλοκαίρι άσπριζα,
μαύριζα τον χειμώνα.
Σαράντα χρόνια ανώριμος
ξεφτίλας Δον Κιχώτης.
Τώρα 40 χρόνια φρόνιμος
ωραίος και ιππότης.

Γεννήθηκα σ' ένα χωριό
Τετάρτη μεσημέρι.
Γιατρός δε με ξεπέταξε
μα μιας μαμής το χέρι.
οι συγγενείς μαζεύτηκαν
από νωρίς στο σπίτι.
Πώς είναι έτσι το παιδί
και τι μεγάλη μύτη!!

Νάνι νάνι το παιδί μας νάνι.
Νάνι νάνι και παρήγγειλα,
νάνι νάνι στην Πόλη τα προικιά του
και τα χρυσαφικά του τα παρήγγειλα.
Νάνι νάνι κι όπου
το πονεί να γιάνει, νάνι νάνι,
νάνι νάνι του.
Μα εγώ από τον ύπνο μου
την έκανα κοπάνα,
Τέντωνα τη σφεντόνα μου
σημάδευα αεροπλάνα.
Και πάνω στο καλύτερο
με ξύπναγαν με βία
για να μ' αποκοιμήσουνε
δασκάλοι στα θρανία.

Κι ενώ όλα τα θυμόμουνα
κι είχα μυαλό ξουράφι,
να μεγαλώσω ξέχασα
και έμεινα στο ράφι.
Έτσι για πάντα κράτησα
την παιδική μου εικόνα,
εκείνου του αλητάμπουρα
που κράταγε σφεντόνα.

Ύπνε που παίρνεις τα παιδιά,
έλα πάρε και τούτο.
Μικρό μικρό σου το 'δωσα,
άρχοντα φέρε μου το.
Κρύψε και τη σφεντόνα του,
φρόνιμο κάνε μου το.

Παλιέ μου φίλε, γνώριμε,
συμμαθητή, θαμώνα,
μαζί μου απόψε έφερα
εκείνη τη σφεντόνα.
Μην πάει ο νους σου στο κακό,
πουλιά δε θα χτυπήσω.
Με κότσυφες και πέρδικες
τι έχω να χωρίσω;

Τα παιδικά μας όνειρα
θα σας εκσφενδονίσω,
με χρώματα και μουσικές
θα σας τα τραγουδήσω.
Παλιέ μου φίλε, γνώριμε,
συμμαθητή, θαμώνα,
απόψε που βρεθήκαμε,
σου δίνω τη σφεντόνα.

Рогатка

Сорок лет я был подростком, почти полвека,
летом белел,
зимой темнел.
Сорок лет незрелым,
оборванцем, Дон Кихотом.
Теперь сорок лет разумный,
красивый и рыцарь.

Родился я в деревне
в среду в полдень.
Врач меня не принимал,
а рука повитухи.
Родственники собрались
рано дома.
Какой же странный ребёнок
и какой большой нос!!

Баю-бай, наш малыш, баю-бай.
Баю-бай, и я заказал,
баю-бай, в городе его приданое
и его золотые украшения заказал.
Баю-бай, и где
болит, пусть заживёт, баю-бай,
баю-бай ему.
А я со сна
смывался,
Натягивал свою рогатку,
целился в самолёты.
И в самый разгар
меня будили насильно,
чтобы усыпить
учителя за партами.

И хотя всё помнил
и был умён, как бритва,
вырасти забыл
и остался на полке.
Так навсегда сохранил
свой детский образ,
того сорванца,
что держал рогатку.

Сон, что забираешь детей,
приди и забери этого.
Маленьким тебе его отдал,
господин, верни мне его.
Спрячь и его рогатку,
сделай его послушным.

Мой старый друг, знакомый,
одноклассник, завсегдатай,
с собой сегодня я принёс
ту самую рогатку.
Не думай о плохом,
птиц я не буду бить.
С дроздами и куропатками
что мне делить?

Наши детские мечты
я вам запущу,
красками и музыкой
я вам их спою.
Мой старый друг, знакомый,
одноклассник, завсегдатай,
сегодня, когда мы встретились,
дарю тебе рогатку.