Текст и перевод песни Βασίλης Παπακωνσταντίνου - To Maheri (Live From Stadio Irinis Ke Filias,Greece/1985)

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζωνη μου σφιγμένο
ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι
όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες
που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ' Αλγέρι.
Θυμάμαι, ως τώρα να 'τανε, το γέρο παλαιοπώλη,
όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιγραφία του Γκόγια,
ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες,
να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια:
Ετούτο το μαχαίρι, εδώ, που θέλεις ν' αγοράσεις
με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το 'χει ζωσει,
κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το 'χαν,
καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει.
Ο Δον Μπαζίλιο σκότωσε μ' αυτό τη Δόνα Τζούλια,
την όμορφη γυναίκα του γιατί τον απατούσε.
ο Κόντε Αντόνιο, μια βραδιά, τον δύστυχο αδελφό του
με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε.
Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλεια
και κάποιος ναύτης Ιταλός ένα Γραικό λοστρόμο.
Χέρι με χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια.
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο.
Σκύψε και δες το, μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει,
είναι αλαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο,
μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν' αγοράσεις.
Πόσο έχει; Μόνο φράγκα εφτά. Αφού το θέλεις πάρ'το.
Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζωνη μου σφιγμένο,
που η ιδιοτροπία μ' έκαμε και το 'καμα δικό μου,
κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω,
φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου...

Наверху у меня всегда в зоне моей сдавлена
старый африканский стальной нож
как те, которые συνηθούν и играть проклятые черномазые
что от старика торговца я купил в Алжире.
Я помню, как сейчас, рука, старика παλαιοπώλη,
где был похож на старый ελαιγραφία Гойя,
мне не так верно, рядом с длинными мечами и в костюмах потрескавшимися,
говорит с хриплым голосом эти слова παρακάτου:
Это нож, вот, что ты хочешь купить
с истории странные легенда в любом случае ζωσει,
и все знают, что те, кто когда-нибудь в хан,
каждый человека имеет собственный убить.
Дон Μπαζίλιο убил этим свою Δόνα Джулия,
красивую жену, потому что она ему изменяла.
мой Граф Антонио, ночь, своего бедного брата
с ножом то здесь, тайно я не понимаю.
Негр малым любовницу из ревности
и кто-то Итальянский моряк один Γραικό λοστρόμο.
Рука об руку выпал как и в моих руках.
Многое видели мои глаза, но это приносит мне испуг.
Нагнись и посмотри, якорь и герб есть,
это αλαφρύ для хватай не идет ни один наемный рабочий,
но я советую что-то другое купить.
Сколько? Только семь франков. Если хочешь, возьми.
Кинжал у меня малый в брошку шишку,
что его манеры мне сделал и я καμα мой,
а поскольку ни у меня нет ненависти в мире, чтобы убить,
боюсь, что-нибудь воткну в себя...