Текст и перевод песни Vasilis Papakonstantinou & Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Kamparntina

Kamparntina

Φορούσε άσπρη καμπαρντίνα
και βάδιζε στον κόσμο του
κομμάτια έγινε η βιτρίνα
που βρέθηκε στο δρόμο του
Κόβει τη νύχτα η σειρήνα
τα μπλόκα μπαίνουν στη σκηνή
τον τύλιξαν στην καμπαρντίνα
και τον αδειάσαν στο κελί.
Μόνο η βροχή ξέρει
μόνο η βροχή ξέρει και λέει τραγούδι βουβό
Μόνο η βροχή κλαίει
μόνο η βροχή κλαίει μ' ένα τραγούδι μισό.
Τη φυλακή δεν τη μπορούσε
Θα φύγω είπε κι από δω
η σήραγγα τον οδηγούσε
απ' έξω στο άπιαστο κενό.
Αέρας μπαίνει στο κελί του
ξυπνάει όλη η φρουρά
στοίχημα βάλαν τη ζωή του
μην τους ξεφύγει άλλη φορά.
Γαλόνια χάσαν την τιμή τους
κυκλώσαν όλη την Αθήνα
με τη χαμένη υπόληψη τους
να κυνηγάει μια άσπρη καμπαρντίνα.
Μόνο η βροχή ξέρει
μόνο η βροχή ξέρει και λέει τραγούδι βουβό
Μόνο η βροχή κλαίει
μόνο η βροχή κλαίει μ ένα τραγούδι μισό.
Φορούσε άσπρη καμπαρντίνα
και βάδιζε το δρόμο του
οι σφαίρες βγήκαν απ' τα σκίνα
και χώθηκαν στον ώμο του
έμεινε λίγο σαστισμένος
μπερδεύτηκε το βήμα του
σκέφτηκε' είμαι σκοτωμένος
και μπήκε μες στο μνήμα του.
Ύστερα βγήκε ο δολοφόνος
κρατώντας ένα δίκανο
Δήλωσε: Τι ωραίος φόνος
και μ' έλεγαν ανίκανο
Μόνο η βροχή ξέρει μόνο η βροχή ξέρει
και λέει τραγούδι βουβό
Μόνο η βροχή κλαίει μόνο η βροχή κλαίει
μ' ένα τραγούδι μισό...

Кампартина

Он был в белой кампартине,
и шел своей дорогой,
витрина вдребезги,
что встретилась на пути.
Режет ночь сирена,
блокпосты входят в игру,
завернули его в кампартину,
и бросили в камеру.
Только дождь знает,
только дождь знает и поет немую песню,
Только дождь плачет,
только дождь плачет полупесней.
Тюрьму он не выносил,
"Уйду", - сказал он, - "и отсюда",
туннель вел его
наружу, в недосягаемую пустоту.
Ветер врывается в его камеру,
просыпается вся охрана,
поставили на кон его жизнь,
чтобы не сбежал снова.
Погоны потеряли свою честь,
окружили всю Афины,
с потерянной репутацией
преследуя белую кампартину.
Только дождь знает,
только дождь знает и поет немую песню,
Только дождь плачет,
только дождь плачет полупесней.
Он был в белой кампартине,
и шел своей дорогой,
пули вылетели из стволов,
и вонзились в его плечо,
он на мгновение оцепенел,
его шаг сбился,
подумал: "Я убит",
и вошел в свою могилу.
Потом вышел убийца,
держа двустволку,
Заявил: "Какое прекрасное убийство,
а меня называли бездарным",
Только дождь знает, только дождь знает,
и поет немую песню,
Только дождь плачет, только дождь плачет,
полупесней...