Текст и перевод песни Vasilis Papakonstantinou & Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Maxairi

Maxairi

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζωνη μου σφιγμένο
ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι
όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες
που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ' Αλγέρι.
Θυμάμαι, ως τώρα να 'τανε, το γέρο παλαιοπώλη,
όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιγραφία του Γκόγια,
ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες,
να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια:
Ετούτο το μαχαίρι, εδώ, που θέλεις ν' αγοράσεις
με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το 'χει ζωσει,
κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το 'χαν,
καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει.
Ο Δον Μπαζίλιο σκότωσε μ' αυτό τη Δόνα Τζούλια,
την όμορφη γυναίκα του γιατί τον απατούσε.
ο Κόντε Αντόνιο, μια βραδιά, τον δύστυχο αδελφό του
με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε.
Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλεια
και κάποιος ναύτης Ιταλός ένα Γραικό λοστρόμο.
Χέρι με χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια.
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο.
Σκύψε και δες το, μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει,
είναι αλαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο,
μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν' αγοράσεις.
Πόσο έχει; Μόνο φράγκα εφτά. Αφού το θέλεις πάρ'το.
Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζωνη μου σφιγμένο,
που η ιδιοτροπία μ' έκαμε και το 'καμα δικό μου,
κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω,
φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου...

Кинжал

На поясе у меня всегда крепко зажат,
Старый африканский стальной кинжал.
Подобными играют обычно арапы,
Который у старого торговца в Алжире я купил.
Помню, как сейчас, того старика-торговца,
Который был похож на старинную картину Гойи,
Стоящего рядом с длинными мечами и рваными мундирами,
Говорящего хриплым голосом следующие слова:
Этот кинжал, который ты хочешь купить,
Легенда овеяла странными историями,
И все знают, что те, кто когда-либо им владел,
Каждый из них кого-то убил.
Дон Базилио убил им Донну Джулию,
Свою прекрасную жену, за то, что она ему изменила.
Граф Антонио однажды ночью своего несчастного брата
Этим кинжалом тайно убил.
Араб свою юную возлюбленную из ревности
И какой-то итальянский моряк греческого боцмана.
Из рук в руки он попал и в мои руки.
Многое видели мои глаза, но этот кинжал вселяет в меня ужас.
Наклонись и взгляни, на нем якорь и герб,
Он легкий, возьми его, он почти ничего не весит,
Но я бы посоветовал тебе купить что-нибудь другое.
Сколько стоит? Всего семь франков. Раз хочешь, бери.
У меня на поясе зажат небольшой стилет,
Который моя прихоть сделала моим,
И поскольку я никого в мире не хочу убивать,
Боюсь, как бы однажды не обратить его против себя...