Текст и перевод песни Vasilis Papakonstantinou & Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Mikres Notheies

Mikres Notheies

Ποτέ του δεν κατάφερε να βγει σε μια λιακάδα
και ζει με, ό, τι, περίσσεψε από ένα σκάρτο ποίημα
τα πρωινά σηκώνεται με μια βαριά ζαλάδα
και λέει πως τον ξύπνησε ένα μεγάλο κύμα
Κρεμάει τις αφίσες του στα παράθυρά του
κρύβει το φως μα κρύβει κι όλα τ'άλλα
γιατί το μόνο που λαχτάρησε ως λάφυρά του
είναι μια θάλασσα να φτάνει ως τη σκάλα
Βάζει σημάδια με στυλό πάνω στον τοίχο του
μετράει το ύψος του που πόντο πόντο χάνει
μα κάθε βράδυ όταν βγαίνει απ'τον ύπνο του
στέκεται όρθιος και τρυπάει το ταβάνι
Είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
ξέρει αν μπορούσε θα 'κανε μία απ'τα ίδια
αλλά τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες

Маленькие подделки

Никогда не удавалось ему выйти на солнышко,
и живет он с тем, что осталось от жалкого стихотворения.
По утрам просыпается с тяжелым головокружением,
и говорит, что его разбудила огромная волна.
Развешивает свои афиши на окнах,
скрывает свет, но скрывает и все остальное,
потому что единственное, чего он жаждал как трофея,
это море, доходящее до самой лестницы.
Ставит метки ручкой на своей стене,
измеряет свой рост, который сантиметр за сантиметром теряет,
но каждую ночь, когда просыпается ото сна,
встает и пробивает головой потолок.
Он мечтает о путешествиях,
о том, как попадает в старые фотографии,
знает, что если бы мог, сделал бы то же самое,
но какой смысл в мечте без маленьких подделок?