Текст и перевод песни Vasilis Papakonstantinou & Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Oi Psixes Kai Oi Agapes

Oi Psixes Kai Oi Agapes

Τίποτα στο κόσμο δεν τον νοιάζει
παρά μόνο το μυαλό του ανοικτό να μένει
μέσα στην αδράνεια τρομάζει
ξαναβλέπει στη φορμόλη την ψυχή σβησμένη
κόβει το κορμί του και το θάβει
σε νερό και σε φωτιά να χωριστεί
Στους δεκάξι παγωμένους εφιάλτες
κάτι απρόσωπα λαμπάκια της νυκτός δανείζει
σ' άνυδρους ανέραστους αντάρτες
στοιχειωμένος σε μια εθνική οδό που πήζει
βρίσκει την αχτίδα π' απομένει
και μαζί της τη φυγή θα μοιραστεί
Οι ψυχές και οι αγάπες
σιαμαίες αυταπάτες
όμοιες σαν άσπρα πλήκτρα
σαν φωτάκια μες τη νύκτα
βρίσκουν σώματα παρθένα
στη συνήθεια πουλημένα
με φιλιά τα εξαγνίζουν
τους χαρίζονται
Τούτος ο αρχέγονος ρυθμός των Αφρικάνων
κάτι από μπάλο Συριανό θυμίζει
ανθρωποθυσία στους θεούς των ηφαιστείων
σαν αναπαραγωγής βωμό γυαλίζει
κράτησε αγάπη μου για λίγο την πνοή σου
κλείσε όλη τούτη τη στιγμή σ' ένα φιλί
Κοίταξε τριγύρω τα Μετέωρα πως πέφτουν
μπάλες από χιόνι μείνε ζωντανή ακόμη
κρίνε με σαν άνθρωπο που ψάχνει την ψυχή του
κι άμα τον γουστάρεις θα σου πω συγγνώμη
είναι κάτι μήνες που φιλοξενώ τον τρόμο
κι έχω ανάγκη να με βλέπεις σαν μωρό παιδί
Αχ μωράκι σαστισμένο
μέσα στο μυαλό σου ξένο
τι να πρωτοτραγουδήσεις
και ποια πόρτα να κτυπήσεις
να σου πω για να σε πείσουν
στα μετάξια να σε ντύσουν
να φανούν λευκά δοντάκια
μες το γέλιο σου
Χίλιες και μια νύχτες ανοιχτά της οικουμένης
αλυσοδεμένος πολικός αστέρας
άφηνα τους άλλους να μιλούν για μένα
και φοβόμουν μη με δει το φως της μέρας
τα χαμένα χρόνια θα τα πάρω πίσω
φτάνει που και που να λες ακόμα σ' αγαπώ
Κόκκινος ορίζοντας τα χρόνια π' απομένουν
κάνε το σινιάλο να σε βρει ψυχή μου
πρόσωπα λιμάνια κράτησε τα "φεύγουν"
πάρε με αγκαλιά και κράτα με μαζί σου
βιντεοταινίες η ζωή που είδα
του άστεγου του νου μου η πατρίδα είσαι εσύ
Αχ αγάπη μου αγάπη
διαμαντάκι μες στη στάχτη
και νησάκι που 'χει φάρο
ένα μεθυσμένο γλάρο
γύρω σου που φτερουγίζει
τ' όνομά σου συλλαβίζει
σημαδεύει τη ματιά σου και αφήνεται

Les Âmes et Les Amours

Rien au monde ne le préoccupe
sauf son esprit qui reste ouvert
il tremble dans l'inertie
il revoit l'âme éteinte dans le formol
il coupe son corps et l'enterre
dans l'eau et le feu pour être séparé
Dans les seize cauchemars glacés
il prête quelques lampes sans visage de la nuit
à des rebelles arides et sans amour
hanté sur une route nationale qui se fige
il trouve le rayon qui reste
et avec lui, il partagera la fuite
Les âmes et les amours
illusions siamoises
semblables à des touches blanches
comme des lumières dans la nuit
elles trouvent des corps vierges
vendus à l'habitude
elles les purifient avec des baisers
elles se les offrent
Ce rythme primordial des Africains
ressemble à quelque chose d'un bal de Syros
sacrifice humain aux dieux des volcans
comme un autel de reproduction brille
garde mon amour, retiens ton souffle un instant
enferme tout ce moment dans un baiser
Regarde autour de toi, les Météores tombent
des boules de neige, reste vivante encore
juge-moi comme un homme qui cherche son âme
et si tu le veux, je te dirai pardon
cela fait quelques mois que j'accueille la peur
et j'ai besoin de te voir comme un bébé
Oh bébé, tu es effrayé
étranger dans ton esprit
quoi chanter en premier
et quelle porte frapper
je te le dirai pour te persuader
pour t'habiller de soie
pour que tes dents blanches apparaissent
dans ton rire
Mille et une nuits ouvertes du monde
étoile polaire enchaînée
je laissais les autres parler de moi
et j'avais peur que la lumière du jour ne me voie
je reprendrai les années perdues
il suffit de temps en temps que tu dises encore je t'aime
Horizon rouge, les années qui restent
fais le signe pour que mon âme te trouve
visages, ports, garde les "partants"
prends-moi dans tes bras et tiens-moi avec toi
des cassettes vidéo, la vie que j'ai vue
tu es la patrie de mon esprit sans abri
Oh mon amour, mon amour
petit diamant dans la cendre
et l'îlot qui a un phare
un goéland ivre
qui vole autour de toi
il syllabe ton nom
il marque ton regard et se laisse aller