Текст и перевод песни Verba - Świat zapomniany

Świat zapomniany

Zrozumiałem, że to żyje w nas,
że jesienny deszcz nie przyjdzie szybko tak.
Teraz, gdy już masz swoje sprawy,
Ja odtwarzam świat zapomniany.

Pamiętam dzień, pierwsze spotkanie,
Wspólne sny pourywane.
Dzień stał się nocą, noc nie istniała,
Liczyłem czas do kolejnego spotkania.

Wierzyliśmy, że wszystko nasze jest na Ziemi
I że nikt już tego nie zmieni,
że przeznaczenie odkryło naszą kartę,
Wspólne dni i wspólny adres.

Mijali nas pijani przechodnie.
Życzyli szczęścia na wpół przytomnie.
Pod ścianą ktoś, bez strojenia strun,
Zagrał nam kilka starych nut.

To był nasz najlepszy czas, teraz wspominam.
Może wiesz, jaki tego będzie finał.
A te nasze miejsca, wrócę tam.
Wierzę w to, że nie będę wtedy sam.

Zrozumiałem, że to żyje w nas,
że jesienny deszcz nie przyjdzie szybko tak.
Teraz, gdy już masz swoje sprawy,
Ja odtwarzam świat zapomniany.

Wspominam każdą minutę, wspólne chwile.
Każdy uśmiech z fotografii nie daje mi tyle
Co Twój dotyk, każdy z nich był jedyny.
Twój zapach, który wciąż powraca.

Ten słodki wyścig z zachodem słońca.
Milion ziarenek piasku na naszych dłoniach.
Myślałem, że z nich można zbudować coś na dłużej,
Lecz drobny kamień przegrał z podmuchem.

Teraz chcę zatrzymać czas, by nie czuć się samotnie
W te chłodne dni, gdy nie zostało nam już nic.
Chciałbym, byś powróciła do mnie, nie tylko w snach,
Gdy za oknem żółte liście, z którymi tańczy wiatr.

Zrozumiałem, że to żyje w nas,
że jesienny deszcz nie przyjdzie szybko tak.
Teraz, gdy już masz swoje sprawy,
Ja odtwarzam świat zapomniany.

Zrozumiałem, że to żyje w nas,
że jesienny deszcz nie przyjdzie szybko tak.
Teraz, gdy już masz swoje sprawy,
Ja odtwarzam świat zapomniany.

A World Forgotten

I understand that it lives within both of us,
That the autumn rain doesn't arrive as quickly as before.
Now that you have your own affairs,
I recreate a world we've forgotten.

I remember the day, our first encounter,
Our shared dreams, now torn apart.
Day turned into night, night ceased to exist,
I counted the hours until our next meeting.

We believed that all we owned was here on Earth,
And nobody would ever change that,
That fate had turned over our card,
Days together and an address we shared.

Drunk passersby would cross our path,
Wishing us well in their semi-conscious state.
Someone against the wall, out of tune,
Played us a few old melodies.

Those were our best days, I think back on it now,
Maybe you know how this will end.
And those places where we used to be,
I'll go back and believe that I won't be alone.

I understand that it lives within both of us,
That the autumn rain doesn't arrive as quickly as before.
Now that you have your own affairs,
I recreate a world we've forgotten.

I recall every moment, the time we shared together,
Every smile in the photographs doesn't bring me any comfort,
Compared to the touch of your hand, each one so unique.
Your scent, which still lingers.

That sweet race against the setting sun,
Millions of grains of sand in the palms of our hands,
I thought we could build something lasting with them,
But a tiny pebble never stood a chance against the wind.

Now I want to stop time, so I won't feel so lonely
On these chilly days when there's nothing left for us,
I wish you would come back to me, not just in my dreams,
When there are yellow leaves outside, dancing in the wind.

I understand that it lives within both of us,
That the autumn rain doesn't arrive as quickly as before.
Now that you have your own affairs,
I recreate a world we've forgotten.

I understand that it lives within both of us,
That the autumn rain doesn't arrive as quickly as before.
Now that you have your own affairs,
I recreate a world we've forgotten.