Текст и перевод песни Verba - Muszę Z Tym Żyć

Muszę Z Tym Żyć

Wiem że są rzeczy które bolą
Wiem że są takie co jak kamień tona
Wiem że puszczone w niepamięć już nie gonią
Życiu na jakiś czas spokój dają

Upłyneły te dni kiedy czułem się wolny
Będąc jeszcze dzieckiem bawiącym się w wojny
Jednak pozbawiony toku realnego myslenia
Będąc istotą nie mającą nic do powiedzenia
Czekałem na rzeczy których nierozumiałem
A które później okazały się tylko banałem
To jakbym spał pod osłoną ciemnej nocy
Nieświadomy ze dzieciństwo tak szybko się skończy
Otworzyłem oczy teraz gdy juz dojrzałem
Przestraszyły mnie realia z których wtedy się śmiałem
Zrozumiałem moje błędy z czasem przegrałem
Zrozumiałem zostawiłem niezatarte ślady
Wiem na przekór innym robiłem złe rzeczy
Wiem że czasu nie da się cofnąć
Wiem to co za nami nie umilknie
Wiem każdy musi z tym żyć

Wiem że sa rzeczy które bola
Wiem że są takie co jak kamień tona
Wiem że puszczone w niepamięć jush nie gonią
Życiu na jakis czas spokój dają

Kolejny nastał dzień kiedy życie w swoich dłoniach
Z chorego snu wyrwany dżwigam poza skrajach dżwigam
Ciężar tych zapamiętanych w przyszłości w złości
Tyle spraw straciło na wartości w złości
Zostawiałem innych nie żałując ich wcale w złości
Nie patrząc za siebie szedłem dalej
Zapominając o lojalności wobec bliskich
Teraz nikt z nich nic z tych chwil nie ma już w pamięci
Teraz wiem sam sobie wystawiłem rachunek
Teraz wiem że z ich strony mogę liczyć na szacunek
Wiem że kłębek swego życia rozwija
Ten się plącze raz tu raz tam i z tropu zbija
Wiem plony zbieram z życia poza kontrolą
Wiem były sprawy które po dziś dzień bolą
Wiem za mało czasu abym uczył się na błędach
Bo życie to czas a czas na mnie nie czeka

Wiem że są rzeczy które bolą
Wiem że są takie co jak kamień toną
Wiem że puszczone w niepamięć jush nie gonią
Życiu na jakis czas spokój dają

Мне с этим жить

Я знаю, есть вещи, которые болят,
Я знаю, есть такие, что давят, как тонна камня,
Я знаю, что забытые уже не преследуют,
На какое-то время дарят жизни покой.

Прошли те дни, когда я чувствовал себя свободным,
Будучи еще ребенком, играющим в войнушки,
Однако, лишенный реального мышления,
Будучи существом, которому нечего сказать,
Я ждал вещей, которых не понимал,
А которые позже оказались всего лишь банальностью.
Это как будто я спал под покровом темной ночи,
Не осознавая, что детство так быстро закончится.
Я открыл глаза, теперь, когда уже повзрослел,
Меня испугали реалии, над которыми я тогда смеялся.
Я понял свои ошибки, со временем проиграл,
Я понял, я оставил неизгладимые следы.
Я знаю, наперекор другим, я делал плохие вещи,
Я знаю, что время не повернуть вспять,
Я знаю, то, что позади, не утихнет,
Я знаю, каждому приходится с этим жить.

Я знаю, есть вещи, которые болят,
Я знаю, есть такие, что давят, как тонна камня,
Я знаю, что забытые уже не преследуют,
На какое-то время дарят жизни покой.

Наступил очередной день, когда жизнь в моих руках,
Вырванный из болезненного сна, я несу за гранью, я несу
Груз тех воспоминаний, в будущем, в гневе,
Столько дел потеряло свою ценность в гневе.
Я оставлял других, не жалея их вовсе, в гневе,
Не оглядываясь, шел дальше,
Забывая о лояльности к близким.
Теперь никто из них ничего из тех моментов не помнит.
Теперь я знаю, я сам себе выставил счет,
Теперь я знаю, что с их стороны могу рассчитывать на уважение.
Я знаю, что клубок моей жизни разматывается,
Он путается, то тут, то там, и сбивает с пути.
Я знаю, я пожинаю плоды жизни вне контроля,
Я знаю, были дела, которые болят по сей день.
Я знаю, слишком мало времени, чтобы учиться на ошибках,
Потому что жизнь - это время, а время меня не ждет.

Я знаю, есть вещи, которые болят,
Я знаю, есть такие, что давят, как тонна камня,
Я знаю, что забытые уже не преследуют,
На какое-то время дарят жизни покой.