Текст и перевод песни Verba - Młode wilki 7

Spotkajmy się, znów, po drugiej stronie
Nie mogę znieść myśli, że to już koniec

Siedziała na podłodze, oglądając fotografie
W mieszkaniu, w którym kiedyś
Mieszkała z chłopakiem
Wracały emocje i wspomnienia
Przychodziło niebo i odpływała ziemia
Pytała "Co mam zrobić, co pomoże mi?"
Ja nie mogę dłużej w takiej samotności żyć
Mija tyle dni, wokół puste ściany
Dlaczego musiał odejść ktoś tak kochany

Jego duch stał obok, patrzył na jej łzy
Dotykał policzka, lecz nie czuła nic
Wróciłem do Ciebie, stoję tu, jak dawniej!
Chciałbym Cię przytulić - kocham Ciebie Skarbie!
Śmierć zabrała mnie, lecz moja dusza pozostała
Obiecałem Ci, że nigdy nie zostaniesz sama!
A to uczucie było zawsze silniejsze od śmierci
Nikt nie rozerwie tej więzi!

Spotkajmy się, znów, po drugiej stronie
Nie mogę znieść myśli, że to już koniec

Ona wzięła Jego zdjęcie w dłonie
Całowała je - on stał koło niej
Wolnym gestem odwróciła je
I zaczęła po nim pisać ocierając łzę
Wiem, że to miało być inaczej
Wiem, że niczego nie naprawię płaczem
Tak bardzo pragnę z Tobą być
Kiedy nie ma Ciebie, ja już nie mam nic

Wyciągnęła nagle kilkanaście tabletek
Chciał ją powstrzymać, lecz był tylko echem
Krzyczał, lecz jego krzyk był nierealny
Próbował złapać ją, lecz był, bezradny
Jej delikatne ciało osuwało się na ziemię
Jej oczy gasły, a on tulił ją do siebie
Zrobiła to, by być z ukochanym
By spotkać go w nieznanym

Spotkajmy się, znów, po drugiej stronie
Nie mogę znieść myśli, że to już koniec
Spotkajmy się, znów, po drugiej stronie
Nie mogę znieść myśli, że to już koniec

Встретимся снова, на другой стороне
Мне невыносима мысль, что все кончено.

Она сидела на полу, рассматривая фотографии
В квартире, где когда-то
Она жила с парнем
Возвращались эмоции и воспоминания
Приближалось небо и уплывала земля
Она спрашивала: "что мне делать, что мне поможет?"
Я не могу больше жить в таком одиночестве.
Проходит столько дней, вокруг пустые стены
Почему должен был уйти кто-то такой любимый

Его призрак стоял рядом, смотрел на ее слезы
Он коснулся ее щеки, но она ничего не чувствовала.
Я вернулся к тебе, я стою здесь, как раньше!
Я хотел бы обнять тебя - я люблю тебя, детка!
Смерть забрала меня, но душа моя осталась
Я обещал тебе, что ты никогда не останешься одна!
И это чувство всегда было сильнее смерти
Никто не разорвет эту связь!

Встретимся снова, на другой стороне
Мне невыносима мысль, что все кончено.

Она взяла его фотографию в руки.
Она целовала их - он стоял рядом с ней
Медленным жестом она повернула их
И стала писать по нему, вытирая слезы
Я знаю, что все должно было быть иначе.
Я знаю, что ничего не исправлю плачем
Я так хочу быть с тобой.
Когда тебя нет, у меня больше нет ничего

Она вдруг вытащила с десяток таблеток.
Он хотел остановить ее, но был лишь отголоском
Он кричал, но его крик был нереальным
Он попытался схватить ее, но был беспомощен.
Ее хрупкое тело опустилось на землю
Ее глаза погасли, и он прижал ее к себе.
Она сделала это, чтобы быть с любимым
Чтобы встретить его в неизвестном

Встретимся снова, на другой стороне
Мне невыносима мысль, что все кончено.
Встретимся снова, на другой стороне
Мне невыносима мысль, что все кончено.