Текст и перевод песни Verba - Nie Było Dane Nam

Nie Było Dane Nam

Aaa...

Aaa...

Nie było dane Nam być ze sobą więcej
Ja chce pogadać ale rozmawiać nie chcesz
Czuje, że kochasz, ale gasisz to czucie
Nieraz próbowałem, ale zawsze musisz uciec
Czy mam czekać, czy żyć na 50%?
Kierować się sercem czy może rozsądku głosem?
Nie chce wierzyć w to, że dzisiaj jest za późno
A cokolwiek zrobię, zrobię na próżno

Pamiętam jak dziś tamte spotkania
Moją nadzieję na przyszłość rozbudzałaś
Szare miasto nabierało barw jesieni
A gęste chmury przepuszczały wiązki promieni
Szybko się skończyło słońce tego lata
Jesienny wiatr moją psychike pozamiata
Przyjdą chłodne poranki i wieczory samotne
Chowam do szuflady Twoją fotkę
Chodź nie planowałem stać na ślubnym kobiercu
Jak pomyślę o Nas to czuję ucisk w sercu
Rozwaliłem to, tak mi się wydaje
Nie obwiniam Ciebie, ja się nie spisałem
Chciałem moje życie poukładać najpierw
Bez pośpiechu złapać stabilizację
Nie rozumiałem, że Ty zaczynasz wątpić
To był jedyny powód rozłąki

Nie było dane Nam być ze sobą więcej
Ja chce pogadać, ale rozmawiać nie chcesz
Czuje, że kochasz, ale gasisz to czucie
Nieraz próbowałem, ale zawsze musisz uciec
Czy mam czekać, czy żyć na 50%?
Kierować się sercem czy może rozsądku głosem?
Nie chce wierzyć w to, że dzisiaj jest za późno
A cokolwiek zrobię, zrobię na próżno

Samotność przez niezdecydowanie
Myślałem, że to minie, lecz na wieczność pozostanie
Bez Ciebie życie moje jest nie do złożenia
I nie ma nigdzie kogoś kto może to pozmieniać
Nowe miłości to namiastki wirtualne
Ja tego nie czuję, było niepowtarzalnie
Mógłbym krzyczeć w niebo i przeklinać bóstwa
Które mi zabrały Ciebie i została pustka
To, że wyjechałaś to jak grom z nieba jasnego
Nie ma Ciebie i nie wiem dlaczego
Co się stało tego mi nie wytłumaczysz
Kontakt już urwany, a adres mi nieznany
Ja po prostu nie zdążyłem Ci powiedzieć
Jak bardzo kocham Cię i wszystko zrobie dla Ciebie
Dzisiaj sklejam serce, bo jest porozrywane
Tak się kochaliśmy lecz być razem nie było nam dane

Nie było dane Nam być ze sobą więcej
Ja chce pogadać, ale rozmawiać nie chcesz
Czuje, że kochasz, ale gasisz to czucie
Nieraz próbowałem, ale zawsze musisz uciec
Czy mam czekać, czy żyć na 50%?
Kierować się sercem czy może rozsądku głosem?
Nie chce wierzyć w to, że dzisiaj jest za późno
A cokolwiek zrobię, zrobię na próżno
Nie było dane Nam być ze sobą więcej
Ja chce pogadać, ale rozmawiać nie chcesz
Czuje, że kochasz, ale gasisz to czucie
Nieraz próbowałem, ale zawsze musisz uciec
Czy mam czekać, czy żyć na 50%?
Kierować się sercem czy może rozsądku głosem?
Nie chce wierzyć w to, że dzisiaj jest za późno
A cokolwiek zrobię, zrobię na próżno

Нам не суждено

Ааа...

Ааа...

Нам не суждено быть вместе больше
Я хочу поговорить, но ты разговаривать не хочешь
Чувствую, что любишь, но гасишь это чувство
Я пытался не раз, но ты всегда убегаешь
Должен ли я ждать или жить на 50%?
Руководствоваться сердцем или, может быть, голосом разума?
Не хочу верить, что сегодня уже слишком поздно
А что бы я ни сделал, сделаю напрасно

Помню, как сейчас, те встречи
Ты разжигала мою надежду на будущее
Серый город приобретал краски осени
А густые тучи пропускали лучи солнца
Быстро закончилось солнце этого лета
Осенний ветер сметает мою психику
Настанут холодные утра и одинокие вечера
Прячу в ящик твою фотографию
Хотя я не планировал стоять на свадебном ковре
Когда думаю о нас, чувствую сжатие в сердце
Я всё разрушил, так мне кажется
Я не виню тебя, я не справился
Я хотел сначала устроить свою жизнь
Без спешки обрести стабильность
Я не понимал, что ты начинаешь сомневаться
Это была единственная причина расставания

Нам не суждено быть вместе больше
Я хочу поговорить, но ты разговаривать не хочешь
Чувствую, что любишь, но гасишь это чувство
Я пытался не раз, но ты всегда убегаешь
Должен ли я ждать или жить на 50%?
Руководствоваться сердцем или, может быть, голосом разума?
Не хочу верить, что сегодня уже слишком поздно
А что бы я ни сделал, сделаю напрасно

Одиночество из-за нерешительности
Я думал, что это пройдет, но останется навсегда
Без тебя моя жизнь не имеет смысла
И нет никого, кто может это изменить
Новые любови — это виртуальные заменители
Я этого не чувствую, это было неповторимо
Я мог бы кричать в небо и проклинать божества
Которые забрали тебя, и осталась пустота
Твой отъезд — как гром среди ясного неба
Тебя нет, и я не знаю почему
Что случилось, ты мне не объяснишь
Связь оборвана, а адрес мне неизвестен
Я просто не успел тебе сказать
Как сильно я тебя люблю и всё для тебя сделаю
Сегодня я склеиваю сердце, потому что оно разорвано
Мы так любили друг друга, но нам не суждено быть вместе

Нам не суждено быть вместе больше
Я хочу поговорить, но ты разговаривать не хочешь
Чувствую, что любишь, но гасишь это чувство
Я пытался не раз, но ты всегда убегаешь
Должен ли я ждать или жить на 50%?
Руководствоваться сердцем или, может быть, голосом разума?
Не хочу верить, что сегодня уже слишком поздно
А что бы я ни сделал, сделаю напрасно
Нам не суждено быть вместе больше
Я хочу поговорить, но ты разговаривать не хочешь
Чувствую, что любишь, но гасишь это чувство
Я пытался не раз, но ты всегда убегаешь
Должен ли я ждать или жить на 50%?
Руководствоваться сердцем или, может быть, голосом разума?
Не хочу верить, что сегодня уже слишком поздно
А что бы я ни сделал, сделаю напрасно