Deniz Kizi 2 - ViceArnold перевод на английский

Deniz Kizi 2

- Copyright By Ezheran
Daha çok küçükken başladı dertlerim, üstüme geldi ve kaçmadım
Herkesi iyi birisi sandım, aklıma gelmedi kötü oldukları
Katlanıp her şeyi içime atınca inat
Yapıp bekledim, nedeni yoktu tabi sapıtmıştım
Güvenememeyi bana babam alıştırdı, ben de gidip de anama sarılmıştım

Anlatayım size neden bu denli sevgiyle, bu aşkla Deniz'e bağlıyım
Yerine farklı kız koyamadım asla, birkaç kez denedim gerizekalıyım
Ki benim el attığım her şeyde biraz sen vardın. Bana çekilen aşkın
Izdırabı kaldı, şimdi dinle bunu ve anla beni de yak deliren aklımı

Sınıfa başladım, sınıfta Deniz adında bir kız vardı
İlk görüşte hoşlandım, sevdim ve de bi' hayli kıskandım
Ben cesaret dolu bi' çocuktum oysa ki onu görene kadar ayıkmazdım
İyice hırslandım, gidip duygularımı önüne sericektim yadırgandım

Bi' gün bi' dostum dedi ki "Öyle
Kuru kuru olmaz gidip hediye falan ver"
Hediye falan dertti bana, param yok.
Daha küçüğüm de ileriye bakan derdi ki:
"Bu çocuk hırslı, istediğini alır, uğraşır yani dişe diştir"
Madem öyle hediye lazım para bulmak için gidip bir işe girdim

Bir cuma günü tam işimi bitirdim,
Kapıdan içeriye Deniz girdi, beni sevindirdi
Fakat o başka bi' sebepten ötürü gelmiş, gerilmiştim
Ona da "Neden buradasın?
" dediğimde güldü sonra dedi ki "Can, babam nerde?"
Ben kafam yerde bi' şekil içeri gittim, utandım,
Dedim ki "Sabah gelmez o"Ona hediye
Alacağım paranın babasından çıkması garip olaydı
Hani kolaydı lan aşk meşk işleri, sürekli acı çekip panik olandım
Ama o gün bi' cesaret patladı,
Volta atar gibi bi' ileri bi' geri gidiyo'dum
Hediye ve çiçekle karşısına geçtim
Ve sonunda dedim ki "Seni seviyorum"

En güvendiği çalışanı bendim, söyledim kızını sevdiğimi
Ve de ona hediyeler almak için çalışıp da onca çaba gösterdiğimi
Anlamıştı zaten ve dedi ki bana "Anlıyorum bu konudaki netliğini"
Ben de teşekkür ettim kızınızı bana emanet ettiğiniz için

Bunun üzerine bi' kaç hafta geçti ben grip oldum, hastalandım
Meraklanan kız arkadaşım dedi ki "Bi' doktora gidelim ilaç yazar"
Sırf üzülmesin diye de gitmiştim peşinden. İnat yapar, hırs yapar
Kaçardım hastane ortamlarından, sonra da saçmalardık

Ama 2 gün sonra da şehir dışına çıkması gerekiyo'du tüm ailesiyle
Ben hastaydım hala "Gitme" dedim, "Olmaz" dedi ve feda edince
Ben tüm cümlelerimi gitmemesi için "Tamam lan gitmicem" dedi
İkimiz de kalcaktı, 4'te çalan bir telefon tüm gecemizi berbat edince

Tabi şaşırdım, hatta polis vardı dedi ki "Evladım sen kimsin?"
"Ben Deniz'in erkek arkadaşıyım, gecenin bu saatinde sen kimsin?"
"Beni iyi dinle bi' bak şimdi" dedi ve sözüne gerilerek devam etti
"Seferihisar'da bi' trafik kazası sonucu o kızın ailesi vefat etti"

Hay amına koyim Deniz uyuyodu,
Bi' bilse kendimi çok zor tutuyo'dum.
Ona nasıl anlatacağımı da kuruyo'dum kafamda
Deniz uyandı ve de söyledim ağlama çığlıklarını da duyuyo'dum
Bu nası bi' hayat dersi lan? Şans her defada kaderin ağlarını
Üstüme atıp da hayatımın amına koyuyo'duAilesi
Yoktu artık onun ama benden başka ben her şeyiydim
Bi' yandan acı verip bi' yandan mutluluktu bu da bana. Gerçeğin hiç
Değişmeyeceğini sanıp er geç inisiyatif kullanmak da bi' dert değildi
Tabi hayatımızın sonuna kadar beraberiz dedik de bak neredeyiz biz

Olgunlaştım, geliştim, okulu bırakıp bi' işe girdim
Çünkü biz evlenicez lan demiştik. O dönem
Türkiye'nin coğrafyasından da daha çok denize sahiptim
Onun sade 4'te 3'ü denizle kaplı, benim her tarafım denizdi

2 sene geçti bizde kalıyo'duk, bi' sıkıntımız da yoktu çok şükür
Annesi ve babası gibiydim her zaman yanındayım da çok küçük
Yaşta vefat edince kaybetti her şeyi, o mutluyken bile gözleri dolu
Babamdan görmediğim baba şefkatini Deniz'e gösteriyo'dum

Ben işe giderdim, o yemek yapardı, evde de sürekli
Sebep arardık sarılmak için "Eve geç kalma erkenden gel..."
Sen hep "...tamam mı?" diyince tabi beni bu mutlu ediyo'du
Yeni imkanlar yaratıyo'dum, beni görmek için evde can atıyo'du
Kalbi küçük sade ben sığabiliyo'dum

Senemizdi bi' gece yorgun argın döndüm eve ve keyif yoktu
Kapıyı çaldım annem açtı "Boşuna arama" dedi ve evde Deniz yoktu
Ben de merak edip de sordum "Nerede bu kız?" evde iyice köpürmüştüm
Deniz'in öz abisi gelip de kızı İstanbullara götürmüştü

2 ay geçti, haber aldığım anda valizimi toplayıp İstanbul'a
Gittim. Abisi her gün dövüp de soruyormuş kıza "Kim lan bu Can?"
Ve insaf duyan da yoktu Deniz'e, bi' de artık güvenmek ne kadar
Zor geliyo'dur onun için, bi' de abisi ayarlamış kıza üvey anne baba

Sabrım kalmadı artık yeter dedim, Deniz'le İzmir'e kaçtık
Gizli felandı, yine de olsun beraberdik. Kilitli kalan
Korkulara da sahiptik fakat amacımız hiçbir zaman kötü değildi
Bizi canlı halde ayıramazlardı da kader toprağa bi' ölüme zincir vurdu

4-5 ay evden çıkmadık aslına bakarsan bayağı bi' sapıttık
Çünkü tedirgindim abisi gelir diye, Deniz'i kaçırdı
Olacak gibi değil bulamıyo'dum onu lan aklımı iyicene kaçırdım
Hastanelerde yattım onca ay ve kimseler demedi ki hiç nasılsın

Ben hala daha bulamadım seni, İstanbul seni aldı benden
Bi' yardım elvermez tanrım her yerde dertler elzemse sırıtma
Ben korsanlar kadar çaresiz ve de bi' o kadar da tutsağım hala
Sen daha gönlümde yaşayan özgür bir deniz kızıysan

Yağmur ve rüzgarların nedeni yok
Dünya ellerimde
Kalbinden uzak olabilirim ama
Bu aşkı engellemez

Mermaid 2

- Copyright By Ezheran
My troubles started when I was still so young, they came crashing down and I didn't run.
I thought everyone was good, it never crossed my mind that they could be bad.
Enduring, bottling everything up inside, stubborn.
I did it and waited, there was no reason, of course, I'd lost my mind.
My father taught me not to trust, so I ran to my mother's arms.

Let me tell you why I'm so devoted to Deniz, with this love, this passion.
I could never replace her with another girl, I tried a few times, I'm such a fool.
And in everything I touched, there was a little bit of you. The agony of the love drawn to me
Remains. Now listen to this and understand me, burn my crazed mind.

I started school, and there was a girl named Deniz in my class.
I fell for her at first sight, I loved her and I was incredibly jealous.
I was a courageous kid, yet until I saw her, I was oblivious.
I became obsessed, I was going to lay my feelings bare before her, I was strange.

One day a friend said, "You can't just
Go empty-handed, give her a gift or something."
Gifts and such were a problem for me, I had no money.
I was still young, but the one who looked ahead said:
"This kid is ambitious, he'll get what he wants, he'll work for it, tooth and nail."
So, if I needed a gift, I got a job to find the money.

One Friday, I had just finished my work,
Deniz walked through the door, it made me happy.
But she had come for another reason, I was nervous.
When I asked her, "Why are you here?"
She laughed and then said, "Can, where's my dad?"
I went inside with my head down, ashamed,
I said, "He won't be in until morning." It would've been weird to
Buy her a gift with money from her dad.
Love wasn't easy, man, I was constantly suffering and panicking.
But that day, a surge of courage exploded,
I was pacing back and forth like I was on patrol.
I stood before her with a gift and flowers
And finally said, "I love you."

I was his most trusted employee, I told him I loved his daughter
And that I had worked and made so much effort to buy her gifts.
He already understood, and said to me, "I see your clarity on this matter."
And I thanked him for entrusting his daughter to me.

A few weeks passed, and I got the flu, I fell ill.
My worried girlfriend said, "Let's go to the doctor, he'll prescribe some medicine."
I only went along with her so she wouldn't be upset. She's stubborn, determined,
I would've avoided hospitals, then we'd have argued.

But 2 days later, she had to leave town with her whole family.
I was still sick. I said, "Don't go," she said, "I can't." And after I pleaded
With all my might for her not to go, she said, "Okay, I won't go."
We were both going to stay, but a phone call at 4 am ruined our entire night.

Of course, I was shocked, there was even a policeman there who said, "Son, who are you?"
"I'm Deniz's boyfriend, who are you at this hour of the night?"
"Listen to me carefully," he said, and continued tensely,
"That girl's family died in a car accident in Seferihisar."

Damn it, Deniz was asleep,
If she only knew how hard I was trying to hold myself together.
I was racking my brain, trying to figure out how to tell her.
Deniz woke up and I told her, I could hear her screams and cries.
What kind of life lesson is this? Every time, fate throws its net
Over me and fucks up my life. Her family
Was gone, but I was all she had left, I was everything.
This was both painful and joyful for me. Believing that the truth will never
Change, and sooner or later taking initiative wasn't a problem.
Of course, we said we'd be together till the end of our lives, but look where we are now.

I matured, I grew up, I quit school and got a job.
Because we were going to get married, damn it, we said so. Back then,
I had more sea than Turkey's entire geography.
Only 3/4 of it is covered by sea, mine was entirely sea.

2 years passed, we were staying with me, we had no problems, thank God.
I was like her mother and father, always by her side, but she lost everything
At such a young age when they passed away, her eyes are always filled with tears, even when she's happy.
I was showing Deniz the fatherly affection I never received from my own dad.

I'd go to work, she'd cook, and at home, we'd constantly
Look for reasons to hug, "Don't be late, come home early..."
You always said "...okay?" and of course, this made me happy.
I was creating new opportunities, she was dying to see me at home.
Her heart was small, only I could fit in.

It was our anniversary, I came home tired and weary one night, and there was no joy.
I knocked on the door, my mother opened it, "Don't bother looking," she said, Deniz wasn't home.
I asked, worried, "Where is she?" I was getting really agitated.
Deniz's older brother had come and taken her to Istanbul.

2 months passed, the moment I heard the news, I packed my bags and went to Istanbul.
Her brother was beating her every day and asking her, "Who the hell is this Can?"
And no one showed Deniz any mercy, and now, how much harder
Must it be for her to trust anyone, her brother even arranged step-parents for her.

I lost my patience, I said enough is enough, Deniz and I ran away to Izmir.
It was secretive, but at least we were together. We held onto
Locked-up fears, but our intentions were never bad.
They couldn't separate us alive, but fate chained a death to the earth.

We didn't leave the house for 4-5 months, to be honest, we went a little crazy.
Because I was worried her brother would come, he had kidnapped Deniz.
It was like it couldn't happen, I couldn't find her, damn it, I was losing my mind.
I spent months in hospitals, and no one ever asked me how I was doing.

I still haven't found you, Istanbul took you from me.
God won't lend a hand, troubles are everywhere, essential, so don't smile.
I'm as helpless as pirates and just as captive.
If you are still a free mermaid living in my heart.

Rain and winds have no reason
The world is in my hands
I may be far from your heart, but
This won't stop our love