Dou Kaboutar - Viguen перевод на немецкий

Dou Kaboutar

روزی من وتو ای جان ، همچون کبوترها
سر می نهادیم با هم در بستر پرها
پرگشاده همره مرغان خوش آواز
گه به کوهستان و گه به صحرا در پرواز
جلوه زندگی را ،در چشم هم میدیدیم
چون به شب میرسیدیم ، کنار هم میآرمیدیم
تا نسیمی میوزید ، آشیانه می لرزید
ما زبیم جان خود ، بر سر هم پر میکشیدیم
اکنون از هم رو گردانیم ، نه من نه تو نمیدانیم
چون شد که آشنا گشتیم ، روز دگر جدا گشتیم
هر کس که دلدار مرا . از من جدا کرد ای خدا
خواهم بسوزانی دلش . سازی ز دلدارش جدا
اکنون ازهم روگردانیم . نه من نه او نمیدانیم
چه شد که آشنا گشتی . روز دگر جدا گشتی

Zwei Tauben

Einst, meine Liebste, waren wir wie Tauben,
Ruhten zusammen sanft in einem Nest aus Federn.
Mit ausgebreiteten Flügeln, zusammen mit den Vögeln,
Mal in den Bergen, mal auf den Feldern im Flug.
Wir sahen das Leuchten des Lebens in den Augen des anderen,
Und wenn die Nacht kam, ruhten wir uns aneinander gekuschelt aus.
Wenn eine Brise wehte, erzitterte das Nest,
Und aus Angst um unser Leben breiteten wir schützend die Flügel übereinander.
Jetzt sind wir einander abgewandt, weder ich noch du wissen,
Wie wir uns kennenlernten, und am nächsten Tag getrennt wurden.
Wer auch immer meine Liebste von mir getrennt hat, oh Gott,
Ich will, dass du sein Herz verbrennst und ihn von seiner Liebsten trennst.
Jetzt sind wir einander abgewandt, weder ich noch sie wissen,
Wie wir uns kennenlernten und am nächsten Tag getrennt wurden.