Текст и перевод песни Viguen - Mahtab

Mahtab

مهتاب ای مونس عاشقان
روشنایی آسمان آه مهتاب
ای چراغ آسمان
روشنی بخش جان
کو ماهم؟
نزدت چه شبها با او در آنجا بودیم
فارغ ز دنیا، لبها به لبها بودیم
با یکدگر ما پیش تو تنها بودیم
مفتون و شیدا غرق تماشا بودیم

مهتاب، امشب که پیش توام
او رفته و من مانده ام، آه افسوس
رفت و آن دوران گذشت
سر نهم بر کوه و دشت
از هجرش
نزدت چه شبها با اون در آنجا بودیم
فارغ ز دنیا، لبها به لبها بودیم
با یکدگر ما پیش تو تنها بودیم
مفتون و شیدا غرق تماشا بودیم

Clair de Lune

Clair de lune, ô confident des amoureux,
Lumière du ciel, ah, clair de lune,
Ô lampe du ciel,
Illuminant mon âme,
Où est-elle ?
Près de toi, que de nuits nous y étions ensemble,
Loin du monde, lèvres contre lèvres,
Ensemble, nous étions seuls devant toi,
Captivés et épris, perdus dans la contemplation.

Clair de lune, ce soir je suis devant toi,
Elle est partie et je suis resté, ah, quel regret !
Elle est partie et cette époque est révolue,
Je poserai ma tête sur la montagne et la plaine,
À cause de son absence.
Près de toi, que de nuits nous y étions ensemble,
Loin du monde, lèvres contre lèvres,
Ensemble, nous étions seuls devant toi,
Captivés et épris, perdus dans la contemplation.