Текст и перевод песни Viikate - Avoimen Maan Äärellä

Avoimen Maan Äärellä

Tuuli puhuu läpi tuvan läpi takin kauluksen
Eteisessä paikka kuvan kehyksissä menneiden
Pyhäastiaston kanssa kristallikin kerran yhteen soi
Nyt vitriini ja takki ′niin tyhjiä kuin tyhjät olla voi

Äärellä avoimen maan
Harvoin katse kääntyy kaivajaan

Viikon verran kerrallaan pyyhkii pöly lautalattiaa
Tunnissakin monta kohtaa, etsin jaettua lusikkaa
Lapio käy kiveen, sitten toiseen, sitten oksaan paksuun Iäiseen,
Kunnes Luoja, suo ja kuokka kuulee kaivajansa katkenneen

Äärellä avoimen maan
Harvoin katse kääntyy kaivajaan

Äärellä avoimen maan

У Края Открытой Земли

Ветер шепчет сквозь дом, сквозь воротник моей куртки,
В прихожей место для фото в рамках, для воспоминаний о прошлом.
Праздничный сервиз когда-то звенел хрусталем в унисон,
Теперь витрина и куртка так пусты, как только могут быть пустыми.

У края открытой земли,
Редко взгляд обращается к копающему.

Неделю подряд вытираю пыль с деревянного пола,
В каждом часе столько мгновений, ищу нашу общую ложку.
Лопата бьется о камень, затем о другой, затем о толстый корень Вечный,
Пока Создатель, лопата и мотыга не услышат хруст сломленного копающего.

У края открытой земли,
Редко взгляд обращается к копающему.

У края открытой земли.