Текст и перевод песни Vlospa - Mektoub

Mektoub

Ανοίχτηκα πολύ αλλά δεν το έχω μετανιώσει
Σε κάθε προβολή έχει και μία μικρή μου δόση
Και για άνθρωπο κλειστό θεέ μου πόσα έχω δώσει
Ρώτα στη γειτονιά μου όσους με ξέρουν από τόσο
Είμαι ο Vlospa ή ο Παύλος πες μου ποιός είναι ο άλλος
Κουβάλησα τα βάρη τους χωρίς να γίνω βάρος
Λένε Έλληνας ή Γάλλος στοιβάζω αντιπάλους
Διαχωρίζω ανθρώπους μα δεν διαχωρίζω φάρες
Πώς να προφυλαχτώ αν μου την κάτσουν από πίσω
Θα 'ναι κάποιος που ξέρω ή κάποιον θα συναντήσω
Θέλει στρατηγική τα πάντα θα αντιμετωπίσω
Μία βόλτα με το αμάξι πρώτα και ίσως ηρεμήσω
Τώρα τόσο μπροστά που τους ξέχασα όλους πίσω
Κουμπώνοντας την όπισθεν θα 'ρθω να τους πατήσω
Ήρθα να διεκδικήσω σιγά μην τους αφήσω
Τώρα με ξέρουν πόσοι πες μου πώς να σταματήσω
Μικρό είναι το κακό όταν τίποτα δεν σ' αγγίζει
Ατίθασο παιδί πώς να μου πεις η γη γυρίζει
Όταν γυρνούσε απ' τα χέρια μου ότι όμορφα μυρίζει
Και αυτά που είχα να κάψω έτσι τα έκαψα νομίζω
Δεν ξέρω τι έχω χάσει ξέρω όμως τι κράτησα
Πώς βγήκα κερδισμένος πάντα όταν δεν τα παράτησα
Άλλοτε ήμουν εντάξει κι άλλοτε με σιχάθηκα
Στο ύψος των περιστάσεων προσπάθησα και στάθηκα
Και σφίγγω τις γροθιές μου το στόμα μου οπλίζω
Σαν ώρες πια τα δευτερόλεπτα υπολογίζω
Αυτόν τον δρόμο επέλεξα κι ότι μου ήρθε το αξίζω
Ευθύνες που με καθυστέρηση μου αναλογίζω
Άτακτο κεφάλι δύσκολα με συγυρίζω
Πτυχές του εαυτού μου που δημόσια αναγνωρίζω
Σκυλί που λυσσασμένα στο μικρόφωνο γαβγίζω
Και την ψυχή του κάθε αληταρά μπορώ να αγγίζω

Στα δύσκολα τα χέρια μου τρίβω (τα χέρια τρίβω)
Το πεπρωμένο πώς να αποφύγω
Ήταν γραφτό πως αν δουλέψει όλα τα άλλα τα αφήνω
Και έτσι απ' το στόμα μου τις σφαίρες θα φτύνω
Μακάρι όμως να με άκουγα λίγο (μακάρι)
Τις μέρες που ψάχνομουν να φύγω
Απ' το βορρά μέχρι το νότο για τη δύση του ήλιου
Από το τίποτα στον κύκλο των παράξενων τύπων

Στα δύσκολα τα χέρια μου τρίβω (τα χέρια τρίβω)
Το πεπρωμένο πώς να αποφύγω
Ήταν γραφτό πως αν δουλέψει όλα τα άλλα τα αφήνω
Και έτσι απ' το στόμα μου τις σφαίρες θα φτύνω
Μακάρι όμως να με άκουγα λίγο (μακάρι)
Τις μέρες που ψάχνομουν να φύγω
Απ' το βορρά μέχρι το νότο για τη δύση του ήλιου
Από το τίποτα στον κύκλο των παράξενων τύπων

Στα δύσκολα τα χέρια μου τρίβω (τα χέρια τρίβω)
Το πεπρωμένο πώς να αποφύγω
Ήταν γραφτό πως αν δουλέψει όλα τα άλλα τα αφήνω
Και έτσι απ' το στόμα μου τις σφαίρες θα φτύνω
Μακάρι όμως να με άκουγα λίγο (να άκουγα λίγο)
Τις μέρες που ψάχνομουν να φύγω
Απ' το βορρά μέχρι το νότο για τη δύση του ήλιου
Από το τίποτα στον κύκλο των παράξενων τύπων

Πού 'σαι Vlospa
Το αύριο στα χέρια μας
2310

Mektoub

I opened up too much, but I haven't regretted it
In every projection, there's a little dose of me
And for a closed-off person, God, how much I've given
Ask in my neighborhood, those who've known me for so long
I'm Vlospa or Pavlos, tell me who the other is
I carried their burdens without becoming a burden
They say Greek or French, I stack up opponents
I differentiate people, but I don't differentiate headlights
How can I protect myself if they come at me from behind?
It'll be someone I know or someone I'll meet
Everything needs strategy, I'll face it all
A drive with the car first, and maybe I'll calm down
Now, so far ahead that I forgot them all behind
Putting it in reverse, I'll come to step on them
I came to claim, no way I'm leaving it to them
Now so many know me, tell me how to stop
The harm is small when nothing touches you
Restless child, how can you tell me the earth is spinning
When everything that smelled beautiful was spinning from my hands
And what I had to burn, I burned it like this, I think
I don't know what I've lost, but I know what I kept
How I always came out a winner when I didn't give up
Sometimes I was okay, and other times I disgusted myself
I tried and stood up to the challenge
And I clench my fists, I arm my mouth
Like hours now, I count the seconds
I chose this path, and I deserve what came to me
Responsibilities that I realize belatedly
A messy head, I have a hard time tidying up
Aspects of myself that I publicly acknowledge
A dog that barks madly at the microphone
And I can touch the soul of every scoundrel

In difficult times, I rub my hands (rub my hands)
How can I escape fate
It was written that if it works, I leave everything else
And so from my mouth, I will spit the bullets
I wish I listened to myself a little (I wish)
The days I was looking to leave
From north to south for the sunset
From nothing to the circle of strange guys

In difficult times, I rub my hands (rub my hands)
How can I escape fate
It was written that if it works, I leave everything else
And so from my mouth, I will spit the bullets
I wish I listened to myself a little (I wish)
The days I was looking to leave
From north to south for the sunset
From nothing to the circle of strange guys

In difficult times, I rub my hands (rub my hands)
How can I escape fate
It was written that if it works, I leave everything else
And so from my mouth, I will spit the bullets
I wish I listened to myself a little (listened a little)
The days I was looking to leave
From north to south for the sunset
From nothing to the circle of strange guys

Where are you, Vlospa
Tomorrow is in our hands
2310