Текст и перевод песни Vurgun feat. Düşünce - Hapis

Hapis

Sen bitirdin bu aşkı ben bu hayatı neyleyim
Ellerimde garip bir süngü kalmış ve ne eyledim
Özümde kaybolan bir çocuk yolculuk biter
Doğru dürüst saygı kalmadı kapıyı çeker gider
Gözlerimde tuhaf bir öfke kaldı bir tek sana karşı
Yuvarladım kendimi derinlere doğru yani ölüme karşı
Oradan göründüğüm gibi durmam asla bakma yüzüme
Döndüm sabaha karşı ver artık soğudu kalbin naaşı
Yeni bir sayfa açtım sayenizde oldum bem beyaz
Hayattan kopmam hiçbir zaman ve lakin kar beyaz
Nerden başlasam bilmiyorum bilmek istemezsin
Bir şekilde başlasam bile dinlemez gidersin
Ellerimde sarmaş dolaş dikenli teller
Gülmedik ki hiçbir zaman gülüp geçerler
Resimlere bakınca bitermiş yıllar yollar
Geleceğe dair her umut elbet yaşla başlar

Hep uzakta olmak istedin
Ellerindeki kıymet senin
Geçirdiğim zaman kadar serin
Uzaktan görünen yollar derin
Senle geçerdi zaman bir bak hoş
Günler ufaktan geçiyor mayhoş
Her gece sabaha gözler yaş koş
Uzandım taşa buz gibi beden sarhoş

Arkadaşlık ölmedi korkma ölenin yok adı
Bir bardak su içtim üzerine ancak yenisi konmadı
Akılda kalan tek şey o resimde kalan gülüşler
Düşler ortasında kaldık dostlar telden dikenler
Sayfaları kapat karalama sıkıntım artar
Karşılaştığın her zorlukta tek başına kal beni de arama
Dönüş vakti geldi çattı gitmek zorundayım
En büyük korkum sendin yine mi seni bana sordular
Ah şu kafamı tırmalamazsa olmaz sorgular
Vazgeçilmezlerim arasında sıradan sorunlar
En çok sevdiğim şeyi açık denizde boğdular
Ne koydun yerime bir baktım bomboş odalar
Cevabın gelmedi hani o son yazdığım mektuba
Okudum mektubunu korkma yırttım sanma
E bir gün senin hesaplarında bitecek elbet
Lan gitmedi ki askere ihanet görüp gelecek
O çok sevdiğin yarin var ya mektep okuyan
Aynı benimle olduğu gibi seninle de oynuyor uyan
Beni aşkla suçlayıp içeri tıktılar
15 ay yatıp çıktım lan benden bıktılar
Çantamda taşırım her zaman bir demet çiçek
Gelemezse o gece bil ki karşına o geçecek
Zaman gelince karşına çıkıp yaptım diyecek
O işini biliyor aslan bir gün senide silecek
Benim bitti nöbetim şimdi asıl derbi
Ruhu çıksa bedenden öldüm der mi
Senin benim gibi sıradan şeyler yer mi
Parayla yatan kalkan insan hiç bir zaman kaybeder mi

Hep uzakta olmak istedin
Ellerimdeki kıymet senin
Geçirdiğim zaman kadar serin
Uzaktan görünen yollar derin
Senle geçerdi zaman bir bak hoş
Günlerim ufaktan geçiyor mayhoş
Her gece sabaha gözler yaş koş
Uzandım taşa buz gibi beden sarhoş

Imprisonment

You ended this love, what am I to do with this life?
A strange bayonet remains in my hands, and what have I done?
A lost child within me, the journey ends.
No real respect left, they slam the door and leave.
A strange anger remains in my eyes, only towards you.
I rolled myself into the depths, towards death.
I'll never be the same as I seemed from there, don't look at my face.
I returned before dawn, give me the corpse of your now cold heart.
I opened a new page, thanks to you I became pure white.
I'll never detach from life, but snow-white.
I don't know where to start, you wouldn't want to know.
Even if I started somehow, you wouldn't listen and you'd leave.
Tangled barbed wires in my hands.
We never laughed, they just laugh it off.
Looking at the pictures, years and roads end.
Every hope for the future surely begins with tears.

You always wanted to be far away.
The value in your hands is yours.
As cool as the time I spent.
The roads that appear from afar are deep.
Time would pass nicely with you, just look.
Days are passing by, slightly bittersweet.
Every night until morning, eyes shed tears.
I lay down on the stone, my body ice-cold and drunk.

Friendship didn't die, don't worry, the deceased has no name.
I drank a glass of water, but it wasn't refilled.
The only thing that remains in my mind are the smiles in that picture.
We were left in the middle of dreams, friends, thorns on the wire.
Close the pages, my scribbling anxiety increases.
In every difficulty you face, stay alone, don't even call me.
The time to return has come, I have to go.
My biggest fear was you, did they ask me about you again?
Oh, those questions that won't stop scratching my head.
Ordinary problems among my indispensables.
They drowned the thing I loved most in the open sea.
I looked at what you put in my place, empty rooms.
There was no answer to that last letter I wrote.
I read your letter, don't worry, don't think I tore it.
One day, it will surely end in your accounts.
He didn't go to the military, he'll come back after seeing betrayal.
That sweetheart of yours, the one who's studying.
She's playing with you just like she did with me, wake up.
They accused me of love and locked me up.
I served 15 months and got out, they got tired of me.
I always carry a bouquet of flowers in my bag.
If she doesn't come that night, know that it will happen to you.
When the time comes, she'll come before you and say "I did it".
She knows her business, champ, one day she'll erase you too.
My shift is over, now it's the real derby.
If the soul leaves the body, would it say it died?
Would she care about ordinary things like you and me?
Does a person who sleeps and wakes up with money ever lose?

You always wanted to be far away.
The value in my hands is yours.
As cool as the time I spent.
The roads that appear from afar are deep.
Time would pass nicely with you, just look.
My days are passing by, slightly bittersweet.
Every night until morning, eyes shed tears.
I lay down on the stone, my body ice-cold and drunk.