Текст и перевод песни Wsrh - Prawdę mówiąc feat. Bubel

Prawdę mówiąc feat. Bubel

Znów pytają co u mnie,
Wszystko spoko w sumie, te,
Ogólnie jeszcze nie myślę o trumnie,
Wciąż kombinuję, by żyć tak jak lubię,
I nie kapituluję, brat - po moim trupie,
Nasz świat jest chory, odstaw pozory na bok,
Zobacz jakie mamy prawo, niewielu tu żyje klawo,
Ale prawdę mówiąc, w chuju mam to,
Bo jak nie chcesz być ogonem,
Musisz być jak Johny Bravo,
Nie ma to tamto, wybiorę napad na kantor,
Zamiast ostatniej wizyty w piwnicy ze skakanką,
Tutaj życie to hardcore, więc i ja jestem hardcorem,
Bo albo robisz w zbroję, albo wracasz z honorem, te,
Biorę co moje, pierdole chore wizje,
I nie dam sobie wyprać mózgu przez telewizję,
Oni łapią schizę, gdy usłyszą kilka bluzgów,
Wbijam w to, bo pierdolę hipokryzję i oszustów.

Dwa siedem na karku, osiem lat ma mic'u
Dwanaście na haju, Bóg wie ile do raju, te,
Robię co mogę, by żyć jak chcę,
Jak moi ludzie mam serce z logiem PDG x2

Daj hajs na koks, obok (?) cisza
A w CD leci Freddie Foxxx, jak dla mnie pełen wypas,
Nie chcę zapeszać, żeby jeszcze się nie przysiadł,
Ale minął chyba z rok, jak nie natrafił na mnie przypał,
Chyba żyję jak lubię, mówię jak umiem, wybacz,
Prowadzę tak jak Paris osobisty Sonic Jihad,
A w przerwie Łycha z bratem,
Co go system widzi w gdybach,
A w przerwie Łycha z bratem, co ten system,
Ostro dyma, bywa,
Syreny wyją na rewirach, słychać psów skowyt,
Czuć metaliczny smród luf, co wróży w celi pobyt,
I nie wiń młodych, winny rząd, ten wyrodny rodzic,
Co nie chce zgody, wszystko robi by nas obić,
Oby walczyć o swoje, jak Sir William Wallace,
I nie poledz, do końca doprowadzić projekt,
To jest coś, co ma jakikolwiek sens dla mnie,
Bo prawdę mówiąc, kuzyn, tylko na tym znam się.(na tym znam się)

To dwadzieścia sześć wiosen, lawirując, kłamiąc,
Mając pełen olew, mam ten rap by zapomnieć,
Choćby na moment
(By pozytywnie rozegrać tą opowieść) x2

Czas nieubłagalnie leci,
Już dwudziesta piąta wiosna,
To jest miasto Poznań,
Gdzie codzienność nie jest radosna,
Znowu głos mam, mój rap to mój osobisty Syjon,
Bo w rzeczywistości daleko do karnawału w Rio,
Tak tu ludzie żyją, pijąc hektolitry czystej,
Naród zniewolony przez pasożytniczy system,
Tu są drogi wyboiste i choć większość żyje w biegu,
To my idziemy pod prąd, nie przestrzegając reguł,
Oto miasto grzechu, gdzie nie każdy, realia zna,
Tu biegają głodne ryje,
I handlują czym się da,
Dążenie do życia w snach, to nieustanny wyścig,
Słowo przyjaźń nie istnieje kiedy chodzi o korzyści,
Wszyscy chcą się nachlapać, a ja patrzę na to z boku,
Bo prawdę mówiąc, mnie chuj obchodzi,
Co myśli ogół,
Tak rok po roku żyję, i nic innego nie znam,
Bo ten rap to jest jedyna znana mi profesja.

Już dwudziesty piąty rok, studiuję w życia szkole,
Od czasu kiedy w szpitalu swój pierwszy oddech wziąłem,
To jest sprawozdanie z dwudziestu pięciu wiosen,
Mój bagaż doświadczeń, który wszędzie ze sobą niosę. x2

Telling the truth feat. Bubel

They ask me again what's up with me,
Everything's cool, really, yo,
Generally, I'm not thinking about the coffin yet,
I'm still figuring out how to live the way I like,
And I'm not giving up, brother - over my dead body,
Our world is sick, put the pretense aside,
See what kind of rights we have, not many live well here,
But to tell the truth, I don't give a damn,
Because if you don't want to be the tail,
You have to be like Johnny Bravo,
No ifs, ands, or buts, I'd rather rob a bank,
Than my last visit to the basement with a skipping rope,
Here life is hardcore, so I'm hardcore too,
Because you either work in armor or come back with honor, yo,
I take what's mine, fuck the sick visions,
And I won't let television brainwash me,
They freak out when they hear a few swear words,
I'm into it, because I fuck hypocrisy and liars.

Twenty-seven on my neck, the mic's eight years old
Twelve on high, God knows how many to paradise, yo,
I'm doing what I can to live the way I want,
Like my people, I have a heart with the PDG logo x2

Give me money for coke, silence next to it (?)
And in the CD player spins Freddie Foxxx, for me, it's awesome,
I don't want to jinx it, so that it doesn't happen,
But it's been probably a year since I had a close call,
I guess I live the way I like, I talk the way I can, forgive me,
I lead the way Paris does his personal Sonic Jihad,
And in the break, Łycha with his brother,
Whom the system sees in conjectures,
And in the break, Łycha with his brother, what this system,
Fucks hard, it happens,
Sirens wail in the districts, you can hear the howling of dogs,
You can smell the metallic stench of guns, which foreshadows a stay in a cell,
And don't blame the young, the government is to blame, that wicked parent,
That doesn't want consent, does everything to beat us up,
Hope to fight for what's ours, like Sir William Wallace,
And don't give up, to complete the project,
This is something that makes any sense to me,
Because to tell you the truth, cousin, that's all I know. (that's all I know)

That's twenty-six springs, maneuvering, lying,
Having a complete "I don't give a shit", I have this rap to forget,
Even for a moment
(To play out this story positively) x2

Time flies inexorably,
Already the twenty-fifth spring,
This is the city of Poznań,
Where everyday life is not joyful,
I have a voice again, my rap is my personal Zion,
Because in reality, it's far from the carnival in Rio,
This is how people live here, drinking hectoliters of pure,
A nation enslaved by a parasitic system,
Here the roads are bumpy and although most people live on the run,
We're going against the current, not following the rules,
This is the city of sin, where not everyone knows the realities,
Hungry faces run here,
And they trade anything they can,
Striving to live in dreams is a constant race,
The word friendship doesn't exist when it comes to profit,
Everyone wants to get rich, and I look at it from the side,
Because to tell you the truth, I don't give a shit,
What the majority thinks,
This is how I live year after year, and I don't know anything else,
Because this rap is the only profession I know.

Already twenty-fifth year, I'm studying at the school of life,
From the time when I took my first breath in the hospital,
This is a report from twenty-five springs,
My baggage of experience that I carry everywhere with me. x2