Текст и перевод песни Wies Cavé - Het Huisje Bij de Brug

Het Huisje Bij de Brug

Het dorp is al lang niet meer dat leuke plaatsje van toen
Met z'n kerkje, z'n pleintje, z'n stadhuis en plantsoen
En het mooiste van die tijd, daar denk ik vaak nog aan terug
Dat huisje, dat huisje daar vlak bij de brug

Eens per jaar ga ik terug naar dat huisje bij de brug
Waar ik speelde als kind elke dag
Eens per jaar ga ik terug naar dat huisje bij de brug
Wat ik altijd in m'n leven als het mooiste plekje zag

Ik denk nog vaak aan die winkel waar je snoep kocht voor een cent
Wat was je tevreden, wat was je verwendt
Maar als ik terug kon in de tijd en ik mocht één ding overdoen
Dan ging ik toch weer terug naar dat huisje van toen

Eens per jaar ga ik terug naar dat huisje bij de brug
Waar ik speelde als kind elke dag
Eens per jaar ga ik terug naar dat huisje bij de brug
Wat ik altijd in m'n leven als het mooiste plekje zag

Maar het dorp groeide verder, het lijkt wel een stad
Veel van wat ik lief had verdween
Maar gelukkig is één ding uit die dagen gespaard
Het huisje bij de brug dat bleef nog bewaard

Eens per jaar ga ik terug naar dat huisje bij de brug
Waar ik speelde als kind elke dag
Eens per jaar ga ik terug naar dat huisje bij de brug
Wat ik altijd in m'n leven als het mooiste plekje zag

Домик у моста

Деревня уже давно не то милое местечко, что прежде,
С её церквушкой, площадью, ратушей и сквером.
И самое прекрасное из тех времён, о чём я часто вспоминаю,
Тот домик, тот домик у моста.

Раз в год я возвращаюсь к тому домику у моста,
Где я играл ребенком каждый день.
Раз в год я возвращаюсь к тому домику у моста,
Который я всегда считал самым прекрасным местом в своей жизни.

Я часто вспоминаю тот магазинчик, где покупал конфеты за цент,
Как же я был доволен, как же я был рад.
Но если бы я мог вернуться в прошлое и что-то изменить,
Я бы всё равно вернулся в тот домик.

Раз в год я возвращаюсь к тому домику у моста,
Где я играл ребенком каждый день.
Раз в год я возвращаюсь к тому домику у моста,
Который я всегда считал самым прекрасным местом в своей жизни.

Но деревня росла, она стала похожа на город,
Многое из того, что я любил, исчезло.
Но, к счастью, одна вещь из тех дней сохранилась,
Домик у моста остался нетронутым.

Раз в год я возвращаюсь к тому домику у моста,
Где я играл ребенком каждый день.
Раз в год я возвращаюсь к тому домику у моста,
Который я всегда считал самым прекрасным местом в своей жизни.