Текст и перевод песни Willeke Alberti - Het Oude Huis (Live)

Ik hoor de ruzies en de feesten
Het kraken van de derde tree
Ik zie de vlek die nooit meer wegging
Mijn broertjes eerste kopje thee
Ik hoor de bel als die niet stuk was
De leiding van het licht werd oud
De oude groen geverfde deuren
Ik hou er van, het is zo vertrouwd

Dag huis, dag lieve oude woning
Ik vond je al met al zo fijn
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Een leven lang aan het Floraplein

Hier las ik al je lieve brieven
Hier heb ik jou voor het eerst bemind
Hier schikte ik jouw vaas met bloemen
Ik was er blij mee als een kind
Ik hoor de stemmen van de buren
Hun stap, het kraken van hun bed
Hun hondje, later overreden
De grammofoon en het toilet

Ik breng een plantje naar beneden
En de verhuizer zegt; Bedankt
Ik kijk omhoog achter die gevel
Waar ik heb gelachen en gejankt
Ik krijg haast spijt van mijn verhuizing
Maar het oude huis wordt gauw gesloopt
Er stopt een auto met twee mannen
Waarvan er een de grond straks koopt

Dag huis, dag lieve oude woning
Hier komt een flat zegt men, met lift
Maar jij staat ondanks al je scheuren
Voor altijd in mijn hart gegrift

Я слышу ссоры и вечеринки.
Треск третьего дерева
Я вижу пятно, которое никогда не исчезало.
Первая чашка чая моего брата.
Я слышу звонок, если он не сломан.
Руководство света устарело.
Старые выкрашенные в зеленый цвет двери.
Мне это нравится, это так знакомо.

Здравствуй, дом, дорогой старый дом
В общем, ты мне нравился.
Теплое чувство, драгоценное место.
Целая жизнь на Флораплейн

Здесь я читаю все твои милые письма.
Здесь я впервые полюбил тебя.
Вот я расставил тебе вазу с цветами.
Я была счастлива, когда была ребенком.
Я слышу голоса соседей.
Их шаги, треск их кровати.
Их собака, позже сбитая с ног.
Граммофон и туалет.

Я сбиваю растение.
И грузчик говорит: "Спасибо".
Я заглядываю за этот фасад.
Где я смеялся и плакал.
Я почти жалею о своем шаге.
Но старый дом скоро снесут.
Останавливается машина с двумя мужчинами.
Один из них скоро купит землю.

Здравствуй, дом, дорогой старый дом
А вот и квартира, говорят, с лифтом.
Но ты стоишь, несмотря на все твои трещины.
Навсегда запечатлелось в моем сердце.