Текст и перевод песни Willeke Alberti - Waar Is De Zon - Live

Waar ben je gebleven
Waar ging je naar toe
Ik heb nog geschreven
Maar nu ben ik zo moe
Ik had mij begraven
Ik was alles kwijt
Mijn veilige haven
Mijn vrede, mijn strijd

Waar is de zon die mij zal verwarmen
Waar zijn jouw armen en waar is de bron
Waar is het licht dat eindelijk zal schijnen
Dat de kou doet verdwijnen
Ik zoek jouw gezicht

De pijn is verdwenen maar de kilte die blijft
Ik wacht op dat ene dat de stilte verdrijft
Ik wacht op een teken, een stem of een woord
Die dit zal doorbreken als jij me maar hoort
Maar

En plotseling was jij daar, ik zag je weer gaan
Ik ging nog opzij maar jij bleef naast mij staan
Jij bleef naast mij lopen, je ging weer mee naar huis
Mijn hart ging weer open, ik voel mij weer thuis

Jij bent de zon die mij zal verwamren
Jouw sterke armen die vormen mijn bron
Jij bent het licht dat nu weer zal schijnen
Dat de kou doet verdwijnen
Ik zie jouw gezicht

Куда ты ушла?
Куда ты ездил
Я все еще писал.
Но сейчас я так устала.
Я похоронил себя.
Я потерял все.
Мое убежище.
Мой покой, моя борьба.

Где солнце, которое согреет меня?
Где твои руки и где источник
Где же свет, который наконец засияет?
От этого холод исчезает.
Я ищу твое лицо.

Боль прошла, но холод остался.
Я жду того, что развеет тишину.
Я жду знака, голоса или слова.
Кто разрушит это, если ты только услышишь меня?
Но

И вдруг ты оказался там, я увидел, как ты снова ушел.
Я отошел в сторону, но ты осталась рядом со мной.
Ты продолжал идти рядом со мной, ты снова пошел домой.
Мое сердце снова открылось, я снова чувствую себя как дома.

Ты-солнце, которое сбивает меня с толку.
Твои сильные руки, которые составляют мой источник.
Ты-свет, который засияет вновь.
От этого холод исчезает.
Я вижу твое лицо.