Текст и перевод песни Wojciech Młynarski - Lubię wrony

Lubię wrony

W berżeretkach, balladach, canzonach
Bardzo rzadko jest mowa o wronach
A ja mam taki gust wypaczony
Że lubię wrony...

Los im dolę zgotował nieletką
Cienką gałąź i marne poletko
Czarne toto i w ziemi się dłubie
A ja je lubię...

Gdy na polu ze śniegiem wiatr wyje
Żadna wrona przez chwilę nie kryje
Że dlatego na zimę zostają
Że źle fruwają...

Ale wrona, czy młoda, czy stara
Się do tego dorabiać nie stara
Manifestów ni ideologii
I to ją zdo-o-bi...

I Like Crows

In berets, ballads, canzonas
Crows are rarely ever mentioned, my dear
But I have such a warped, peculiar taste
That I like crows...

Fate has dealt them a meager hand, you see
A thin branch and a barren little field
These black things, digging in the dirt they be
And I like them, truly...

When the wind howls with snow across the plain
Not a single crow will ever complain
That they stay for the winter, it is known
Because they fly so poorly, love...

But a crow, whether young or old and wise
Doesn't try to embellish or disguise
No manifestos or ideologies it cries
And that's what makes it so ni-i-ice...