Текст и перевод песни Wojciech Młynarski - Och, ty w życiu

Och, ty w życiu

Słów znowu parę skreślić muszę
Bo choć w tym nie ma mojej winy
Lecz znowu mam rozdartą duszę
Z powodu, śmieszna rzecz dziewczyny

Taki byłem hardy
Taki byłem twardy
Ani mnie się o tym dotąd śniło
Dotąd nie wiedziałem
Dzisiaj zrozumiałem
Co to jest poezja oraz miłość

Że w tych sprawach to się liczy byle listek, byle śmieć
Pan mnie rozumie?
I kalendarz robotniczy może żółty kolor mieć
Pan mnie rozumie?

A gdy fruną kormorany i mgła snuje się jak dym
W sitowia szumie
To mężczyzna ukochany się skojarzyć może z tym
Pan mnie rozumie?
Pan nie rozumie!

Och, ty w życiu, ty w życiu jedyna
Do dziewczyny tej wzdycham wśród marzeń
Lecz choć nie wiem, gdzie leży przyczyna
Ja się jej z tym raczej nie kojarzę

Ta poezja mnie przesłania wokół cały świat i wiem
Pan mnie wyczuwa?
Że nie musi się z mieszkaniem czy z mieszkaniem kończyć dzień
Pan mnie wyczuwa?

Że to jest brutalny krzyk, przeboju gwizd, banału brak
I ptak, co fruwa
I z tym wszystkim ten kochany się kojarzy, niech go szlag!
Pan mnie wyczuwa?
Pan nie wyczuwa!

Och, ty w życiu, ty w życiu jedyna
Do dziewczyny tej wśród marzeń wzdycham
Lecz choć nie wiem, gdzie leży przyczyna
Ona wciąż mnie nie chce i odpycha!

Ona nie ma tych skojarzeń, czemu nie ma, nie wiem sam!
Pan to przyswaja?
A ja świat intymnych marzeń, jak mężczyźni inni, mam
Pan to przyswaja?

Czasem myślę, że to wszystko jest już blisko, jest tuż, tuż
Świat mnie upaja
A po chwili sen mój pryska, nie kojarzę się i już!
Pan to przyswaja?
Pan nie przyswaja!

Och ty w życiu, ty w życiu jedyna
Och ty dolo, och dolo ty mojaż
Sympatyczna, liryczna dziewczyno
Skojarz ty mnie sobie wreszcie, skojarz

Och ty w życiu, ty w życiu jedyna
Och ty dolo, ty dolo, ty dolo, ty dolo, ty dolo, ty dolo, ty dolo

Oh, you, in life

A few words I must cross out again
Though it's not my fault, I maintain
My soul is torn apart, it's true
Because of you, funny girl, it's you

I was so proud
I was so tough
I never dreamed of such stuff
I didn't know then
Now I understand
What poetry and love stand

That in these matters, every leaf, every speck counts, you see
Do you understand me?
And a worker's calendar can be yellow, happy and free
Do you understand me?

And when cormorants fly and the fog drifts like smoke in the air
In the rustling reeds' lair
A man in love can associate himself with that, I swear
Do you understand me?
You don't understand me!

Oh, you, in life, you're the only one
I sigh for this girl in my daydream's sun
But though I don't know the reason why
I don't think she sees me in that light, not I

This poetry obscures the whole world around, I know it's true
Can you sense it too?
That the day doesn't have to end with an apartment, me and you
Can you sense it too?

That it's a brutal cry, a hit tune's whistle, no banality's trace
And a bird in grace
And with all this, this dear man associates, darn it all, what a disgrace!
Can you sense it too?
You don't sense it too!

Oh, you, in life, you're the only one
For this girl in my dreams, I sigh and yearn
But though I don't know the reason why, it's plain
She still doesn't want me, she pushes me away again and again

She doesn't have these associations, why not, I don't understand!
Do you grasp it, man?
And I have a world of intimate dreams, like other men, at my command
Do you grasp it, man?

Sometimes I think it's all so close, it's almost here, almost now
The world intoxicates me somehow
And after a while, my dream bursts, I don't associate, and somehow
Do you grasp it, man?
You don't grasp it, man!

Oh, you, in life, you're the only one I crave
Oh, you fate, oh my fate, you enslave
Sympathetic, lyrical girl, my dove
Finally, associate me with yourself, my love

Oh you, in life, you're the only one, it's true
Oh you fate, you fate, you fate, you fate, you fate, you fate, you fate, you fate, oh you