Текст и перевод песни YAS - Vasiat Nameh

Vasiat Nameh

آدما از هم که دور میشن
سلام سرد هم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن
آدما از هم که دور میشن
سلام سرد هم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن
آه،چقدر عُـقده نگه داشتم تو دل پيرم
چقدر دویدم و فهميدم رو تردميلم
وقتی منو ديدی بهم میگی چه قبراق شدی
ولی من می دونم از تو چقدر تركيدم
اون آدما كه نوكرتم بهت میگن
با چند تا كلام چرب زبونی تو دلت میرن
كافيه كه بلا استفاده بشی اون وقت
می بينی كه مثل يه تيكه ورق جرت ميدن
قفلی ، حرف دل و به غريبه گفتی
واسه زخم همه مرحمی صليب سرخی
به تو كه رسيد هولت دادن سريع بيفتی
رو تله موشه كه پيدا میكنی پنير مفتی
ياد نگرفتم از كسی درس اتحاد
فقط ياد دادن كه برم جلو با ترس و اضطراب
تجربه هام بهم قصه داد تا مثل باد
استفاده كنم از اين استعداد
چه نقشه ها كه پشت سرم واسم می چينن
منم از اينكه فكرشون كوتاهه ماتم می گيرم
واسم مهم نيست من كه پای كارم می شينم
ولی خيلی غم انگيزه وقتی دارم می بينم
آدما از هم که دور میشن
سلام سرد هم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن
آدما از هم که دور میشن
سلام سرد هم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن
ه گوش کن
خب ما سطحی ترین مشكلات رو عميق می بینيم و
عمیق ترين مشكلاتمون رو سطحی می گيريم و
حال می كنيم وقتی همدیگه رو زخمی می بينيم و
قسطی حال میديم و آخر همه رو نقدی می گیريم
وقتی می میریم چشما میشه ماتم و خون
ترفیع می گيريم و تازه میشیم آدم خوب
یادمه خوب من تموم اينا رو دقیقا به چشمم
دیدم و كلمه كلمه از رو حقيقت نوشتم
اونم اینه كه تو فقط داری نقشه هاتو می چینی
وقتی میرسی به قدرت و اون بالاها می شینی
مراقب رفتارت با آدما باش
یه روزی بر میگردی پايين همون آدما رو می بینی
حالا خدا باهات حال كرده
ولی كنارشم برات یه چاه كنده
یعنی كه وقتی تو رفتی تو فاز قدرت
یهو ديدی شـدی كارمـنـدِ كارمندِت
من اين بحث رو اینجا مطرح می كنم
هر چند میدونم همين هم سرنخ می كنن
نشستن با مغز خراب و هر لحظه تو فكر
كه تو رو لـِه كـنـن یه گله اهلِ كوفه
اونا كه فِقَط میرن به دنبال حاشیه
و خوب اصل هدف فِقَط فروپاشیه
ها چيه ؟؟؟ نكنه میخوای بگی فَقَط نه فِقَط؟
ببين به همين میگن حاشیه
اونا كه گنده كردنت واسشون راحته
اولاش تنها فكر و ذكرشون حمایته
بهت میگن كم نیار برو جلو وا نده
...تا گنده شدی یهو می كنن تو
آدما از هم که دور میشن
سلام سرد هم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن
آدما از هم که دور میشن
سلام سردم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صدتا حسرت به گور میرن
راستش بهم گفتن كه تو اين كارم وصيت كنم
ترجیحا می خوام كه تمركز رو مسيرم كنم
وصیت واسه من به معنای حرف آخره
كه بعدش سكوتِ واسم سخته باورش
سكوتِ من و تو يعنی كه ديگه ما
همين كه هست رو قبول كنيم
بری تو لاكتو و صداتو بُكُشی
تو دل شهر و تموم كنی
چون كه زندگی دشواره چشمات پُـر اشكه
دشوار؟ چی بگم از سشوار گذشته
خنده داره ولی داخـلـش چه تـلخه
نتيجه اينه كه سكوت تنها حاصلش یه زخمه
زخم كاری كه مغزتو از درون پاشید
مهم اينه كه هر جوری دوست داری همون باشی
من كه تا چشم دور و بری هامو دور می بینم
با ذوق و شوق میشینم و یه كارتون می بينم
هنوز با گیر دادن های مادرم جون می گیرم
هنوز با دمپایی از سر كوچه نون می گیرم
هنوز تو اوج بلندی از همه خار ترم
هرچی پخته بشم باز از همه خام ترم
رئیس هم كه بشم واسه وطن كارگرم
اينارو نوشتم تا از اين دنيا لال نرم
آدما از هم که دور میشن
سلام سرد هم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صد تا حسرت به گور میرن
آدما از هم که دور میشن
سلام سردم به زور میگن
آدما از مرگ و خون میگن
با صدتا حسرت به گور میرن.

Last Will and Testament

People drift apart,
Forced greetings become the norm.
They talk of death and bloodshed,
Carrying regrets to their graves.
People drift apart,
Forced greetings become the norm.
They talk of death and bloodshed,
Carrying regrets to their graves.
Ah, the burdens I've held in my aged heart,
Running endlessly on a treadmill of life.
You see me and say, "How lively you've become,"
But you don't know how I've crumbled within.
Those who flatter you, calling themselves your servants,
With sweet words, they worm their way into your heart.
But when you're no longer of use,
They'll discard you like a worthless piece of paper.
I confided in a stranger, foolishly revealing my heart,
A Red Cross for everyone's wounds,
But when it came to me, they pushed me to fall,
Like finding free cheese on a mousetrap.
I never learned the lesson of unity,
Only taught to move forward with fear and anxiety.
My experiences gave me stories, like the wind,
To utilize this inherent talent.
The schemes they plot behind my back,
Their shortsightedness fills me with sorrow.
It matters not, for I remain committed,
But it's truly disheartening to witness,
People drifting apart,
Forced greetings become the norm.
They talk of death and bloodshed,
Carrying regrets to their graves.
People drifting apart,
Forced greetings become the norm.
They talk of death and bloodshed,
Carrying regrets to their graves.
Listen closely,
We magnify the most trivial problems,
And trivialize our deepest struggles,
Finding pleasure in each other's wounds,
Giving installments of kindness, only to collect in full.
When we die, eyes filled with sorrow and blood,
We're promoted, finally becoming good people.
I remember well, I've witnessed all this,
Every word I write stems from truth.
You're just scheming, planning your ascent,
Climbing to power and sitting at the top.
Be mindful of how you treat others,
One day you'll fall, and face those same people again.
God may favor you now,
But He has also dug a pit beside you.
Meaning, when you enter the realm of power,
You might find yourself subordinate to your own subordinate.
I raise this point here,
Though I know they'll twist it against me.
Sitting with corrupted minds, plotting every moment,
To crush you, a pack of Kufa's betrayers.
Those who seek only distractions,
Their sole objective is your downfall.
What? Don't tell me it's "faqat" not "feqat"?
See, this is what I mean by distractions.
Those who build you up with ease,
Their initial focus is solely on support.
They urge you on, "Don't give up, push forward,"
...Until you're big, then they turn on you.
People drift apart,
Forced greetings become the norm.
They talk of death and bloodshed,
Carrying regrets to their graves.
People drift apart,
Forced greetings become the norm.
They talk of death and bloodshed,
Carrying regrets to their graves.
They told me to leave a will in this work,
I'd rather focus on my path.
A will, to me, signifies the final word,
Followed by a silence, hard to fathom.
Our silence means we must accept,
Things as they are.
Retreat into your shell, silence your voice,
And fade away in the heart of the city.
Life is hard, your eyes filled with tears,
Hard? It's beyond a hairdryer's heat.
It's laughable, yet so bitter within,
The result of silence is a single wound.
A fatal blow that shatters your mind from within,
The important thing is to be true to yourself,
As I observe the deception around me,
I sit with joy and watch cartoons.
My mother's nagging still brings me life,
I still fetch bread from the corner store in my slippers,
Even at my peak, I remain the most humble,
The more I mature, the more naive I become.
Even as a leader, I'll be a servant to my nation,
I write these words so I don't depart this world speechless.
People drift apart,
Forced greetings become the norm.
They talk of death and bloodshed,
Carrying regrets to their graves.
People drift apart,
Forced greetings become the norm.
They talk of death and bloodshed,
Carrying regrets to their graves.