Текст и перевод песни Ypogia Revmata - Kati

Kati

Το φως να παίρνει τη ματιά ο χώρος τα όνειρά σου
και τα νερά του ποταμού να σε τραβάν μακριά
ότι κι αν ονειρεύτηκες να φεύγει από κοντά σου
να απλώνεις μα τα χέρια σου να πέφτουνε βαριά

Και τι δε μου ′χες ορκιστεί και τι δε μου 'χες τάξει
μα τώρα η απουσία μου σε κάνει και ξεχνάς
δέσε καλά τις μαγικές στιγμές μας με μετάξι
και φώτισε τον ουρανό σχήμα της μοναξιάς

Χωρίς πνοή χωρίς ματιά μόνο με τα όνειρά μου
με τρόχισαν οι άνεμοι που πάντα κυνηγώ
αυτοί που με ορίζουνε αυτοί που με πετάνε
αυτοί που με τινάζουνε στον τοίχο στο κενό

Κορμί που σχίζεται στα δυο στα βράχια του αοράτου
μνήμες θολές και μια γλυκιά λήθη της λησμονιάς
στης μοναξιάς τον κόκκινο από αίμα πίδακα του
που ξεπετάγεται σαν φως που φέγγει της στεριάς

Το μαγικό στου φεγγαριού ονειροπόλημα σου
το ′χεις ξεχάσει κι είν' αργά καιρός να κοιμηθείς
με κάποιον που δεν τον χωρά η μαγική αγκαλιά σου
τις ώρες που περάσαμε μαζί θα μοιραστείς

Μα εγώ πονώ για σένανε και σιωπηλά υποφέρω
μήπως τα μάτια που αγαπώ δακρύζουν στα κρυφά
τι κι αν με πούλησες φτηνά μια νύχτα και το ξέρω
κάθε στιγμή σε φέρνω εδώ κοιτώντας τα νερά

Χορεύεις με τις μνήμες σου πετάς με τα όνειρά σου
αρχαίου δράματος χορός περνάς στην αγορά
πετάς τα ρούχα σου γυμνός αγγίζεις την χαρά σου
φωτίζεις μόνο μια στιγμή και ζεις για μια φορά

Kati

Que la lumière prenne tes yeux, l'espace tes rêves
et les eaux de la rivière te tirent loin
tout ce que tu as rêvé s'éloigne de toi
tu étends tes mains mais elles tombent lourdes

Et que ne m'as-tu pas juré et que ne m'as-tu pas promis
mais maintenant mon absence te fait oublier
lie bien nos moments magiques avec de la soie
et éclaire le ciel, la forme de la solitude

Sans souffle, sans yeux, seulement avec mes rêves
les vents que je chasse toujours m'ont broyé
ceux qui me définissent, ceux qui me jettent
ceux qui me secouent contre le mur dans le vide

Un corps qui se déchire en deux sur les rochers de l'invisible
des souvenirs troubles et un doux oubli de l'oubli
dans la source rouge de sang de la solitude
qui jaillit comme une lumière qui brille sur la terre ferme

Ton rêve magique de la lune
tu l'as oublié et il est trop tard pour dormir
avec quelqu'un que ton étreinte magique ne peut pas contenir
tu partageras les heures que nous avons passées ensemble

Mais je souffre pour toi et je souffre en silence
est-ce que les yeux que j'aime pleurent en secret
quoi que je t'aie vendu à bas prix une nuit et je le sais
à chaque instant je te ramène ici en regardant l'eau

Tu danses avec tes souvenirs, tu voles avec tes rêves
la danse du drame antique traverse le marché
tu jettes tes vêtements, nu, tu touches ton bonheur
tu éclaires un seul moment et tu vis une seule fois