Текст и перевод песни Yusuf Hayaloğlu - Neylersin

Neylersin

Bir gün bu mahzun sevdadan geriye
Kalırsa sadece o hüzün kalır
Sen de anladın ki yapayalnızız
Buluşmamız yasak
Görüşmemiz uzak
Devrilmiş kadehler gibi dönüyor başımız
Neylersin

Ah güzelim
İncinmiş bir sesi vardır yağmurun
Yanaklarına vurduğunda hissedersin
Ve bir veda sözcüğü saçlarına
Titreyen bir öpücükle dokunduğunda
Bu anı dondurmaya yetmez nefesin
Bir film sahnesi gibi akar gider ayrılık
Neylersin

Biz zaten hiçbir romanda
Kendi hayatımıza rastlamadık
Bütün şarkılar bizi yanlış anlatmıştı
Ve bütün bulmacalar yarım bırakılmıştı
Tenha sokaklarda üşüyüp durdu sırtımız
Oysa tuttuğumuz balıkları bile
Yeniden denize bağışlamıştık
Biz hayata dair hiçbir yanlış yapmamıştık
Neylersin

Biz bu sonucu haketmedik
Hayır, etmedik
Ömrümüz bu talana layık değildi

Bazan acı vurdu
Bazan da yağmur
Hiç gülmedi yüzümüz
Hiç büyümedi gülümüz
Bizi yalnızca akşamlar kucakladı, biliyorsun
Sabaha çıkmayan bir yoldu yürüdüğümüz

Bazen acı dinmez, bazen de yağmur
Sevgilim gülümse, her şey unutulur
Suskunuz bu akşamüstü
Hasrete yanmışız, neylersin
Hasrete yanmışız, neylersin

Bir gün, bu öykünün sonuna gelince
Ansızın desem ki "Hoşça kal canım!"
Unutursun
Mecburen unutursun
Yıldızlar söner
Bu aşk da biter
Bazı gün hatırlayınca sessizce ağlarız
Neylersin

Ah bebeğim, ah
Kekremsi bir tadı vardır gözyaşının
Dudaklarına sızınca farkedersin
İçindeki vurgun aşklar mezarlığında
Ayrılık ölümden üste yazılınca
Gideni durdurmaya yetişmez sesin
Bir inme gibi dolaşır bedeninde pişmanlıklar
Neylersin

Biz zaten hiçbir sinemaya
Tam vaktinde yetişemedik
Bütün vapurlar bizden önce kalkmıştı
Ve bütün biletler biz gelmeden satılmıştı
Boşuna telaşlarda yorduk günlerimizi
Oysa Nuh'un Gemisi'nde bile
Bize yer kalmamıştı
Ve hiçbir mutluluğa adımız kaydolmamıştı
Neylersin

Biz bu aşkı sürdüremezdik
İnan, sürdüremezdik
Kalbimiz bu heyecana müsait değildi
Bize hep acılar kaldı, bize hep yağmur
Unutmasan bile artık
Unutur gibi yapacaksın
Ve buruşturup buruşturup attığım kağıtlarda
Hiç bitiremediğim bir şiir olarak kalacaksın

Bazen acı dinmez, bazen de yağmur
Sevgilim gülümse, her şey unutulur
Suskunuz bu akşamüstü
Hasrete yanmışız, neylersin
Hasrete yanmışız

What Can You Do?

One day, from this melancholic love, if anything remains,
It will only be the sorrow that lingers.
You understand too, that we are utterly alone,
Our meeting forbidden,
Our seeing each other, a distant dream.
Like overturned glasses, our heads spin.
What can you do?

Ah, my beautiful one,
The rain has a wounded voice,
You feel it when it touches your cheeks.
And a farewell word upon your hair,
When it touches with a trembling kiss,
Your breath is not enough to freeze this moment.
Like a movie scene, separation flows away.
What can you do?

We never found our own lives
In any novel.
All the songs misrepresented us,
And all the puzzles were left unfinished.
Our backs shivered in lonely streets,
Even though we released the fish we caught,
Back into the sea.
We did nothing wrong in life.
What can you do?

We didn't deserve this ending,
No, we didn't.
Our lives were not worthy of this plunder.

Sometimes pain struck,
Sometimes the rain.
Our faces never smiled,
Our roses never bloomed.
Only the evenings embraced us, you know,
The path we walked had no dawn.

Sometimes the pain doesn't fade, sometimes the rain doesn't stop.
My love, smile, everything will be forgotten.
We are silent this afternoon,
We are burnt with longing, what can you do?
We are burnt with longing, what can you do?

One day, when we reach the end of this story,
If I suddenly say, "Goodbye, my dear!"
You will forget,
You will have to forget.
The stars will fade,
This love will end too.
We will cry silently when we remember some days.
What can you do?

Ah, my baby, ah,
Tears have a bittersweet taste,
You realize it when they seep into your lips.
In the graveyard of lovestruck hearts within you,
When separation is inscribed above death,
Your voice is not enough to stop the one who leaves.
Regrets circulate in your body like a stroke.
What can you do?

We never made it to any cinema
On time.
All the ferries had departed before us,
And all the tickets were sold before we arrived.
We exhausted our days in futile anxieties,
Even on Noah's Ark,
There was no room for us.
And our names were not registered for any happiness.
What can you do?

We couldn't sustain this love,
Believe me, we couldn't.
Our hearts were not ready for this excitement.
We were left with only pain, we were left with only rain.
Even if you don't forget,
You will pretend to forget.
And in the papers I crumple and throw away,
You will remain as a poem I could never finish.

Sometimes the pain doesn't fade, sometimes the rain doesn't stop.
My love, smile, everything will be forgotten.
We are silent this afternoon,
We are burnt with longing, what can you do?
We are burnt with longing.