Текст и перевод песни Yvar - Monster - Frozen de Musical

Monster - Frozen de Musical

Het staat voor m'n deur, breekt gewelddadig in
Ik verberg me niet, want dat heeft geen zin
Het gevaar van de storm, is definitief
Mijn tijd raakt nu op
Voel niets, voel niets

Angst zal dan je vijand zijn en dood komt eruit voort
Dat is wat ze zeiden ooit, nu klopt het woord voor woord
Zoveel pijn en zoveel angst en allemaal de mij
Moet ik dan maar koud en angstaanjagend zijn

Een monster, is het echt?
Blijk ik eigenlijk diep van binnen slecht?
Ben ik een monster, zonder prooi
Dat opgejaagd, alles kapot gooit
Of ben ik maar een monster, in een kooi!

Stop de winter, red de zomer en wees waakzaam
Raak haar nergens aan
Stop de winter, red de zomer en wees waakzaam

Wat moet ik doen, geen tijd voor soft gedoe
Ik moet deze storm, zelf gaan stoppen, maar hoe?

Blijf ik dan maar vluchten, hoe ver moet ik dan nog gaan?
En gaat de storm dan liggen, of wakkert dit 'em aan?
Ik maak mijn wereld kouder, wordt dat ons nu fataal?
Loopt iedereen gevaar, zolang ik leven en ademhaal?

Was ik een monster, van 't begin?
Dit bevroren hart, hoe kwam het hierin?
Het brengt verwoesting, en wat nou?
Dit is een oorlog, die ik nooit voeren wou!
Dood ik dan; het monster?

Vader, wat is het best voor mij?
Als ik sterf, zijn zij dan vrij?
Moeder, wat als ik niet meer leef
De kou toch doorgaat, en dat alles zo bleef

Nee, ik hou het leven vast, want dat is de bron
Breng de wereld weer terug
Weer terug, naar de zon

Ben ik een monster, is dat waar?
Wacht mij nog één ding, en daarna ben ik klaar?
Ik verdwijn straks, wit en zacht
Maar eerst maak ik het goed met alle macht
Dat ben ik niet een monster
Dat word ik, nooit een monster
Niet vandaag!

Монстр - Мюзикл "Холодное сердце"

Он стоит у моей двери, вламывается с яростью,
Я не прячусь, ведь в этом нет смысла,
Опасность бури, окончательна,
Мое время истекает,
Ничего не чувствую, ничего не чувствую.

Страх станет твоим врагом, и из него родится смерть,
Так говорили когда-то, теперь это правда, слово в слово,
Столько боли и столько страха, и всё во мне,
Должна ли я стать холодной и ужасающей?

Монстр, неужели это правда?
Неужели в глубине души я плохая?
Я монстр, без добычи,
Который, загнанный, все крушит,
Или я всего лишь монстр в клетке!

Останови зиму, спаси лето и будь бдителен,
Не трогай ее,
Останови зиму, спаси лето и будь бдителен.

Что мне делать, нет времени на сантименты,
Я должна остановить эту бурю сама, но как?

Продолжать ли мне бежать, как далеко мне еще идти?
И утихнет ли буря, или это только раздует ее?
Я делаю свой мир холоднее, станет ли это для нас роковым?
Всем ли грозит опасность, пока я живу и дышу?

Была ли я монстром с самого начала?
Это замерзшее сердце, как оно здесь оказалось?
Оно несет разрушение, и что с того?
Это война, которую я никогда не хотела вести!
Убью ли я монстра?

Отец, что для меня лучше?
Если я умру, будут ли они свободны?
Мама, что, если меня больше не будет,
Холод продолжится, и все так и останется.

Нет, я держусь за жизнь, потому что это источник,
Верну миру,
Верну к солнцу.

Я монстр, это правда?
Меня ждет еще одно дело, и после этого я свободна,
Я скоро исчезну, белая и мягкая,
Но сначала я все исправлю изо всех сил,
Я не монстр,
Я никогда не стану монстром,
Не сегодня!