Текст и перевод песни Yılmaz Erdoğan - Ben Yandım

Ben Yandım

Hangi dilde ağlıyorsa insan
İşte ana dilidir ayrılmanın
Her sokağa şifa niyetine bir açlık
Güzereş kardaşlık bilinen en büyük uzakiık
Hep acıların kuranderinde sevgili bir yoksulluk
Kitaplann arasında dolanmış ve sahte fikirlerle
Dolandırılmış donatılmış aklanmış yeşermiş
Ve gri demirii bir yatılı okulda uzun uzun
Kimsesiz kimsesiz ağlamış
Uykusunda adını çağırmış
Nöbetlerde edebiyat sohbetlerde bir yarışma kavgası
Fikirden fikire sıratlar geçilmiş
Ne Murat suyu kan aksın isterim
Ne şiirinden vazgeçerim kavganın
Mesleğim göze almaktır
Kalabalığa faydanın bedelini
Öderim sağdan soldan aldığımla
Sözlerimden başka vasiyetim ve servetim yoktur.
Her beladan bir alıntıyla kurtulurdum
İlla ki adını hatırlardım lazsm olanın
Bir Siverek acısı aslında sevdiğim
Bir Mezopotarnyalı kederi
Asur'un Ninova'nın kehaneti...
Kalbim kül oldu
Eski bir kütüphane yangınında
Ben yandım.
Kimi cüret etsem sevmeye
Kendime küçük geîdim
Zayıf kaldım
He Murathan esir düştüm
Sefil oldum.
Acılarım hep tavsiyedir
Çok sevdiğim bir şairden
Yok bıra yok ne etsek olmuyor'un ranza arkadaşıyım
Bilinen en uzak yatılı bölge okulundan
Ben bıraktım siz konuşun,
Yoruldum ben siz koşun.
Iskartaya ayırın beni
Bütün ayrılıklardan...
Küsmedim kardayım yediğim dayaktan
Şimdi yalnız, şan saman kağıt kokulu günlerde
Türkçeye çeviriyorum ayrılık acısını
Beni bırakın
Ben meçhul oldum
Gizli özneyim
Vatansız cümlelerde
Ben yandım.
Kalbim kül oldu
Eski bir kütüphane yangınında...

I Burned

In whatever language a person cries
That is the mother tongue of separation
Hunger in every alleyway, a remedy for intention
Fraternization is the greatest known distance
Always an endearing destitution in the healer of pain
Amongst books, I've wandered and been swindled with false notions
Fooled, adorned, whitewashed, bloomed
And long, long in a gray dormitory have I wept
Friendless, friendless
Crying out your name in my sleep
Competition and strife in literary discussions and debates
Ideas have bridged chasms from thought to thought
I neither wish for the waters of the Murat to flow with blood
Nor will I abandon my poetry of struggle
My profession is to face danger
The cost of serving the masses
I'll pay with what I've gleaned from here and there
I have no will or legacy other than my words.
I would find salvation from each calamity with a quote
I would always remember the name of the one in need
Actually, my beloved, the agony of Siverek
A sorrow of Mesopotamia
The prophecy of Ashur and Nineveh...
My heart turned to ashes
In the fire of an ancient library
I burned.
Whomsoever I dare to love
I diminish myself
I grow weak
I fell captive, my Murat
I've become wretched.
My pains are always advice
From a poet I love dearly
I'm the dorm-mate of "Yok bıra yok ne etsek olmuyor"
From the most distant boarding school
I've left the speaking to you
I'm tired, you run.
Cast me aside
From all farewells...
I bear no grudge, my brother, for the beatings I've taken
Now in solitary, in days scented with straw, hay, and paper
I'm translating the pain of separation into Turkish
Leave me be
I've become unknown
I'm the hidden subject
In sentences without a country
I burned.
My heart turned to ashes
In the fire of an ancient library...