Текст и перевод песни Yılmaz Erdoğan - Yağdıkça

Yağdıkça

Yer ile yeksan, ıslak saçlı, kem gözlü
Kavim göçlerinden bu yana ağlayan
Ve durmadan
Cep kanyağı yakıcılığında ezgiler
Çalan, çaldıran, yakalatan

Adı bende gizli bir kadındı İstanbul
Şehre bir yağmur yağdı
Ben ağladım

Sevilirken ayrılmak mı kaldı Bizanstan
Yalan dolan yoktu gözlerde sadece ses
Verilen sözler birdi edilen yeminler sıfır
Eşyalar alındı fotoğraflar söküldü yerlerinden
Bir aşkın izlerini yok edecek be başka aşk
Sipariş edildi yeniden
Bir şehre yağmur yağdı
Ben ağladım

Kim daha çok yalan söndürdü çay bardaklarında
Hangisi talandı demli öpücüklerin
Ve buğularda yitirilen kimin adıydı
Bir aşktan diğerine kaç saate gidiliyordu
Soyulur muydu kabuğu hayatın
Yoksa bütün vitamini kabuğunda mıydı
Yağmur şehre bir yağdı
Ben ağladım

Ben giderken ençok seni götürdüm
Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları
Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı
Kutsal kitabımdı ziyan edilmiş sevgililer atlası

Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım lazm
Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı
Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı
Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı
Ben
Yağmur
Ağladım

As It Rains

Levelled by the ground, with damp hair, evil eyed
A tribe, weeping since its migrations
And non-stop
Melodies with the burn of moonshine
Playing, having played, getting caught

Her name was a secret woman in me, Istanbul
Rain came down on the city
I cried

Is it essential to break up when being loved, oh Byzantium
There were no lies or deceits just a voice in the eyes
The promises made were one, the oaths taken were zero
The belongings were taken the photographs removed from their places
A new love would be ordered to erase the traces of a love
Restored
Rain came down on the city
I cried

Who put out more lies in teacups
Which one plundered the passionate kisses
And whose name was lost in the steam
In how many hours could one go from one love to another
Could the crust of life be peeled
Or was all of its vitamin in its crust
Rain came down hard on the city
I cried

Leaving, I took you with me most
My mind's removal was the real burden on the movers
I had fallen from my love, my wounds were a gift from my love
My holy book was the wasted lovers' atlas

I may not have been able to manage loving, perhaps being loved
My loving requires domestic pains
I rained with tears, it rained on a city
I cried on the city, a rain came down
I cried and rain came down on the city
I
Rain
I cried