Cicha woda - Zbigniew Kurtycz перевод на немецкий

Cicha woda

Płynął strumyk przez zielony las
A przy brzegu leżał stu kilowy głaz
Płynął strumyk, minął jakiś czas
Stu kilowy głaz gdzieś zaginął, strumyk płynie tak jak płynął

Cicha woda brzegi rwie
Nie wiesz nawet jak i gdzie
Nie zdążysz nawet zabezpieczyć się
Bo nie zna nikt metody, by się ustrzec cichej wody
Cicha woda brzegi rwie
W jaki sposób? Kto to wie
Ma rację, że tak powiem, to przysłowie
Cicha woda brzegi rwie

Szła dziewczyna przez zielony las
Popatrzyła na mnie tylko jeden raz
Popatrzyła, minął jakiś czas
Lecz widocznie jej uroda była jak ta cicha woda

Cicha woda brzegi rwie
Nie wiesz nawet jak i gdzie
Nie zdążysz nawet zabezpieczyć się
Bo nie zna nikt metody, by się ustrzec cichej wody
Cicha woda brzegi rwie
W jaki sposób? Kto to wie
Ma rację, że tak powiem, to przysłowie
Cicha woda brzegi rwie

Płynie strumyk przez zielony las
Skończył się już dla nas kawalerski czas
Dzisiaj tylko czasem, proszę was
Jeśli żonka mnie nie słyszy śpiewam sobie jak najciszej

Cicha woda brzegi rwie
Nie wiesz nawet jak i gdzie
Nie zdążysz nawet zabezpieczyć się
Bo nie zna nikt metody, by się ustrzec cichej wody
Cicha woda brzegi rwie
W jaki sposób? Kto to wie
Ma rację, że tak powiem, to przysłowie
Cicha woda brzegi rwie

Stilles Wasser

Ein Bächlein floss durch grünen Wald,
Am Ufer lag ein Fels, der wog Zentner.
Das Bächlein floss, verging viel Zeit,
Der Fels ward fortgespült, doch floss das Bächlein wie zuvor.

Stilles Wasser reißt die Ufer ein,
Du weißt nicht einmal wann und wie.
Nicht einmal Schützen schaffst du dich.
Denn keine Abwehr kennt man vor dem stillen Wasser.
Stilles Wasser reißt die Ufer ein,
Auf welche Art? Wer kann das sagen?
Zu Recht, so sagt, besteht das Sprichwort:
Stilles Wasser reißt die Ufer ein.

Ein Mädchen ging durch grünen Wald,
Es warf nur einen Blick mir zu.
Es warf den Blick, verging viel Zeit,
Doch ihre Schönheit gleich dem stillen Wasser war.

Stilles Wasser reißt die Ufer ein,
Du weißt nicht einmal wann und wie.
Nicht einmal Schützen schaffst du dich.
Denn keine Abwehr kennt man vor dem stillen Wasser.
Stilles Wasser reißt die Ufer ein,
Auf welche Art? Wer kann das sagen?
Zu Recht, so sagt, besteht das Sprichwort:
Stilles Wasser reißt die Ufer ein.

Das Bächlein fließt durch grünen Wald,
Jungfernzeit ward uns zum Abschied.
Nur manchmal frag ich, liebe Frau,
Mit leisestem Gesang, wenn du mich nicht erhörst.

Stilles Wasser reißt die Ufer ein,
Du weißt nicht einmal wann und wie.
Nicht einmal Schützen schaffst du dich.
Denn keine Abwehr kennt man vor dem stillen Wasser.
Stilles Wasser reißt die Ufer ein,
Auf welche Art? Wer kann das sagen?
Zu Recht, so sagt, besteht das Sprichwort:
Stilles Wasser reißt die Ufer ein.