Текст и перевод песни Zbigniew Wodecki - Okno Z Widokiem Na Przeszłość

Okno Z Widokiem Na Przeszłość

Szczeciną szronu zarósł trawnik nasz i klon
I mrozu brzytwę czuć w powietrzu już
Starcy zasiedli w oknach patrząc w głąb
Przepastnej nocy lub własnych dusz

W kałamarz nieba spływa sennie biały dym
I spadającej gwiazdy słychać gwizd
Do przeczytania jeszcze został im
Właściwie treści spis, właściwie treści spis

Ty patrz jak to nam zeszło
Jakby chwila
A tu listopad życia jest tuż, tuż
Wspaniały widok na przeszłość
Co jak wiesz
Nigdzie nie spieszy się już

W ołtarzach okien roztaczają wątły splin
W zapachu octu albo perfum mdłych
Tkwią skuleni w cieniu cudzych win
Na Atlantydach swych, na Atlantydach swych

Wpisani w niebo niepotrzebni nawet w tle
Wielki Inkasent właśnie puka w drzwi
Czy w oknach jeszcze oni czy już nie
A może to już my
Może to już my

Ty patrz jak to nam zeszło...

Окно с видом на прошлое

Инеем тротуар наш и клон заросли, Szczecin
И лезвие мороза в воздухе уже чувствуется
Старики уселись в окнах, глядя вглубь
Бездны ночной или собственных душ

В чернильницу неба медленно стекает белый дым
И падающей звезды слышен свист
Для прочтения им еще остался
Фактически, список содержания, фактически, список содержания

Ты смотри, как у нас это прошло
Словно миг
А вот ноябрь жизни уже близко, близко
Чудесный вид на прошлое
Которое, как знаешь
Никуда уже не спешит

В алтарях окон источают слабую сплин
В запахе уксуса или духов приторных
Сидят, сжавшись в тени чужих вин
На своих Атлантидах, на своих Атлантидах

Вписанные в небо, ненужные даже на фоне
Великий Сборщик только что стучит в дверь
Они ли еще в окнах или уже нет
А может, это уже мы
Может, это уже мы

Ты смотри, как у нас это прошло...