Текст и перевод песни Zbigniew Wodecki - Okno Z Widokiem Na Przeszłość

Szczeciną szronu zarósł trawnik nasz i klon
I mrozu brzytwę czuć w powietrzu już
Starcy zasiedli w oknach patrząc w głąb
Przepastnej nocy lub własnych dusz

W kałamarz nieba spływa sennie biały dym
I spadającej gwiazdy słychać gwizd
Do przeczytania jeszcze został im
Właściwie treści spis, właściwie treści spis

Ty patrz jak to nam zeszło
Jakby chwila
A tu listopad życia jest tuż, tuż
Wspaniały widok na przeszłość
Co jak wiesz
Nigdzie nie spieszy się już

W ołtarzach okien roztaczają wątły splin
W zapachu octu albo perfum mdłych
Tkwią skuleni w cieniu cudzych win
Na Atlantydach swych, na Atlantydach swych

Wpisani w niebo niepotrzebni nawet w tle
Wielki Inkasent właśnie puka w drzwi
Czy w oknach jeszcze oni czy już nie
A może to już my
Może to już my

Ty patrz jak to nam zeszło...

Щетина инея заросла газоном нашим и кленом
И мороз бритвы чувствовать в воздухе уже
Старики сидели в окнах, глядя вглубь
Кавернозной ночи или собственных душ

В чернильницу неба сонно стекает белый дым
И падающей звезды слышен свист
Читать еще им
На самом деле содержание перепись, на самом деле содержание перепись

А ты посмотри, как все прошло.
Как будто момент
И вот ноябрь жизни прямо, прямо
Великолепный вид на прошлое
Что, как вы знаете
Никуда больше не спешит

В оконных алтарях зияют хрупкие сплины
В запахе уксуса или мягких духов
Они застряли в тени чужих вин
На атлантидах своих, на атлантидах своих

Вписанные в небо ненужные даже на заднем плане
Большой инкассатор просто стучит в дверь
В окнах еще они или уже нет
Или это уже мы
Может быть, это уже мы

А ты посмотри, как все прошло...