Текст и перевод песни Zbigniew Zamachowski - Na Stacji Jerzego z Podebrad

Na Stacji Jerzego z Podebrad

Widzimy się co dzień na schodach w metrze,
Gdy ona jedzie na dół – ja na powierzchnię
Ja wracam z nocnej zmiany,
A ty pracujesz rano
Ja jestem niewyspany,
Ty z twarzą zatroskaną
A schody jadą, choć mogłyby stać
Na stacji Jerzego z Podebrad
Praga o szóstej jeszcze sennie ziewa
I tylko my naiwni – robimy co trzeba
Ja spieszę się z kliniki,
Gna do kiosku ona
Zmęczone dwa trybiki,
Dwie wyspy wśród miliona
A schody jadą, choć mogłyby stać
Na stacji Jerzego z Podebrad.
Choć o tej samej porze - randki są ruchome,
Bo w tym tandemie każdy jedzie w swoją stronę
Ja w lewo, ona w prawo
Nie ma odwrotu
Ją czeka Rude pravo
A na mnie pusty pokój
A schody jadą, choć mogłyby stać
Na stacji Jerzego z Podebrad.
Na czarodziejskich schodach czuję w sercu drżenie,
Gdy kioskareczka Ewa śle mi swe spojrzenie
W pospiechu ledwie zdążę
Powiedzieć - "witam z rana",
Bo całowania w biegu
Surowo się zabrania
A schody jadą, choć mogłyby stać
Na stacji Jerzego z Podebrad
A Praga drzemie i nic jeszcze nie wie
O dwojgu zakochanych, zapatrzonych w siebie
Już tęsknią nasze włosy
Pędem rozwiane
Do tego, co nas czeka
Do tego, co nieznane
A schody jadą, choć mogłyby stać
Na stacji Jerzego z Podebrad.

At the Jerzy z Podebrad Station

We meet every day on the stairs in the subway,
When she goes down – I go up to the surface
I return from the night shift,
And you work in the morning
I'm sleepy,
You have a worried face
And the stairs go, although they could stand
At the Jerzy z Podebrad station
Prague yawns sleepily at six
And only we are naive - we do what is necessary
I hurry from the clinic,
She rushes to the kiosk
Two tired cogs,
Two islands among millions
And the stairs go, although they could stand
At the Jerzy z Podebrad station.
Although at the same time - dates are mobile,
Because in this tandem everyone goes their own way
I to the left, she to the right
There is no turning back
She expects Rude pravo
And I have an empty room
And the stairs go, although they could stand
At the Jerzy z Podebrad station.
On the magic stairs, I feel a trembling in my heart,
When the kiosk girl Ewa sends me her gaze
In a hurry, I can barely manage to
Say - "good morning",
Because kissing on the run
Is strictly forbidden
And the stairs go, although they could stand
At the Jerzy z Podebrad station
And Prague slumbers and still knows nothing
About two lovers, gazing at each other
Our hair already yearns
Scattered by the wind
To what awaits us
To what is unknown
And the stairs go, although they could stand
At the Jerzy z Podebrad station.