Текст и перевод песни Zedbazi - Bozorg

Bozorg

*آرش دارا*
صدام نمیرسید اونوقت که آروم و ساکت بودم
فریاد من از رو خشم نیست بلند میگم همه بشنون
صدام نمیرسید اونوقت که آروم و ساکت بودم
فریاد من از رو خشم نیست بلند میگم همه بشنون
* مھراد ھیدن*
سالیانی پیش ، گُلی غنچه کرد پاشو کرد تو زمین خودش و از ریشه گنده کرد
سالیانی پیش ، شاخه ای کس نداشت فقط یه اسم مستعار بقیه گذاشتن براش
کنار هم بزرگ نشون دادن ارزشو شاخه تنومندیشو گُلم بوی عطرشو
یکی برگشو اونیکی رنگشو تا که آسمون بسته شد طوفانی اومد سمتشون
خار زیاد شد سیاه پوشوند اون پیکرو
گل برازنده رو
گرفت ازون جلوه رو
باد اومد شاخه رو تکون داد اون هیکلو
گرفت ازش هیبتو شل کرد هرچی سفت رو
گرگ اومد کند و رفت ملخ رسید کند و رفت
سیل زد و رفت و هرچی بود و کرد نرم و لخت
گل و آب مه و خاک له و با زرد و بر
شاخه رسید سمت راست و گل جدا شد سمت چپ
سالیانی بعد ، برحسب اتفاق گذرا بهم خورد نبود فرق و اختلافی
شاخه درختی شده بود و گُل سربلند یاد گذشته کردن و خندیدن با هم بلند
آسمون صاف پرنده داشت میخوند که قرار شد ادامه بدن همون را عادیشون و
رو به جلو رو به افق تو باغچه نه اینبار تو بوستانی بزرگ
*آرش دارا*
صدام نمیرسید اونوقت که آروم و ساکت بودم
فریاد من از رو خشم نیست بلند میگم همه بشنون
*سامان ویلسون*
چہ کنیم در این بوستان بزرگ
لازم نیست فقط مخصوص قشر خاصی باشه
جذابیتش برای سن و سالی باشه
برا جلب توجه دست رو جای حساسی باشه
کار من نیست من بیشترم
با سلیقه ی هرکس اختلافی داشته باشه
با عقیده های شخصی بخواد شاخ به شاخ شه
پُره فحش و حرفای ناسزایی باشه
کار من نیست من بیشترم
یہ چیزی اختراع شه
که نه سیاسی, نه احساسی و نه اجتماعی باشه
بدون اینکه اسم هیچ غذایی باشه
باعث شه یه جایی یه اشتهایی وا شه
یه دوایی باشه خوابیده بیدار شه پاشه
هرکسی برا خودش کس خاصی باشه
یه قهرمانی باشه
که تنها هدفش تو زندگی اینه که رکورد خودش جا به جا شه
با این رشته کلید شاید یه درایی وا شه
هزارتا قصه بی اینکه داستانی باشه
یه طرز فکر پُر و بی اعتراضی باشه
جا خبرنگاری چیز خبرسازی باشه
چرا توشب از تاریکی قصه هایی باشه
خوبه تو این قصه یه چراغی باشه
تو زیرزمینش پله هایی واشه
واقعیت تلخه تو قصه عشق و حالی باشه
بدون ایهام و قافیه ی خاصی باشه
همچین چیزی باید خیلی لوس و عادی باشه
شایدم یه درصد یه کار استثنایی شد
میگفتن نمیشه ، نمی شد
*آرش دارا*
صدام نمیرسید اونوقت که آروم و ساکت بودم
فریاد من از رو خشم نیست بلند میگم همه بشنون
بشنون
بشنون
شاید اینبار برسه صدام به گوشای بسته
فریاد من از شوقیه که توی سینه ها حبسه
صدام نمیرسید اونوقت که آروم و ساکت بودم
فریاد من از رو خشم نیست بلند میگم همه بشنون
Edit By: Mahdi Sadafi17

Great One

*Arash Dara*
My voice couldn't reach, back when I was quiet and calm,
My shout isn't from anger, I speak loud for all to hear.
My voice couldn't reach, back when I was quiet and calm,
My shout isn't from anger, I speak loud for all to hear.
*Mehrad Hidden*
Years ago, a flower bloomed, took root in the earth, and grew from its roots,
Years ago, a branch had no one, just a nickname others gave it.
Together they showed their worth, the branch its sturdiness, the flower its fragrant scent,
One its leaves, the other its color, until the sky closed and a storm came towards them.
Thorns grew, black covered that body,
The graceful flower,
Lost its glow,
The wind came, shook the branch, that body,
Took its grandeur, loosened all that was firm.
The wolf came, dug and left, the locust arrived, ate and left,
The flood struck and left, everything that was, soft and bare,
Flower and water, fog and soil, mashed with yellow and dust,
The branch went right, the flower separated to the left.
Years later, by chance, they met, there was no difference or conflict,
The branch had become a tree, and the flower held its head high, they remembered the past and laughed out loud together.
The clear sky had birds singing, they decided to continue their usual path,
Forward, towards the horizon, not in the garden, but this time in a large orchard.
*Arash Dara*
My voice couldn't reach, back when I was quiet and calm,
My shout isn't from anger, I speak loud for all to hear.
*Saman Wilson*
What should we do in this large orchard?
It doesn't have to be just for a specific group,
Its appeal should be for all ages,
To attract attention, a hand should be on a sensitive spot.
That's not my style, I'm more than that,
Having a difference with everyone's taste,
Going head-to-head with personal beliefs,
Full of curses and abusive words.
That's not my style, I'm more than that,
Something should be invented,
That's neither political, nor emotional, nor social,
Without being the name of any food,
It should cause an appetite somewhere.
It should be a medicine, the sleeper wakes up and gets up,
Everyone should be someone special,
A champion,
Whose only goal in life is to break their own record,
With this set of keys, maybe some doors will open,
A thousand stories without being a story,
A full and uncomplaining mindset,
Instead of journalism, something newsworthy,
Why are there stories in the darkness of the night?,
It's good to have a lamp in this story,
There should be stairs in its basement,
Reality is bitter, in the story there should be love and passion,
Without any ambiguity or specific rhyme,
Such a thing should be very cheesy and ordinary,
Maybe one percent became exceptional,
They said it couldn't be done, it couldn't be done.
*Arash Dara*
My voice couldn't reach, back when I was quiet and calm,
My shout isn't from anger, I speak loud for all to hear.
Hear,
Hear,
Maybe this time my voice will reach closed ears,
My shout is from the joy trapped in my chest.
My voice couldn't reach, back when I was quiet and calm,
My shout isn't from anger, I speak loud for all to hear.
Edit By: Mahdi Sadafi17