Korelacje-Przestrzeń - Zoniu перевод на немецкий

Korelacje-Przestrzeń

Kiedy jeden raz to błąd a drugi to już wybór
Zamieniam się w kamień kiedy nie pasują nasze korelacje
Ja ty X-Y zrobiłem te kalkulacje wybierając samoizolacje niechęć i ambicje
Pozbijały trochę z toru mnie bo nie czuję się już na tyle dobrze żeby robić coś żywszego
Dalej zapisując wiersze które wrzucę do folderu do niczego
Nie efektownego wiersza nie zaadresowanego
Którego nie czuję już od dawna
Moja własna
Nie zrozumiała prawda
Zastanawiam się jak obudzić moje alter ego
W mroku przyćmionego umysłu dziurawego
Czy znajdzie się tam pasja i odwaga
Ciężka praca i wzmagania
Zrobię tak jak czuje bo tak powstanie moja biografia

Wiem że ty nie czujesz nic więc przetnij nić i złam mi serce
Wiem że ja nie czuję nic więc przetnę nić niech wchłonie przestrzeń

Nie chcę mówić ale potrzebuję tej rozmowy
Miałem włączyć tryb samolotowy
Mieć to już dawno za sobą
Z głowy
Ale jakoś tak ponownie czuję się jałowy
Dryfuje w tej zimnej próżni obliczając przestrzeń
W której tkwi coś więcej niż smutne słowa duszy przez sen
I dni zlewające w bezsens
By świadomie śnić uciekłem
Za dużo dźwigałem za dużo gdybałem za mało zrobiłem żeby powstrzymywał mnie ten przester
Pragnę być kimś więcej
Ale pragnę być też sobą więc zaczynam znów od zera
Licząc na to że ktoś jednak to podziwia i pochwala wypisany jak flamaster
Chce zobaczyć blask jupiter i usłyszeć chóry na refrenach gdy wykrzesam z siebie ile tylko się da bo noszę w Sobie wiele ale fifi przestań

Wiem że ty nie czujesz nic więc przetnij nić i złam mi serce
Wiem że ja nie czuję nic więc przetnę nić niech wchłonie przestrzeń

Przez godziny na monitorach
Od nocnych podróży samochodem smrodu fajek w samotności unoszący się daleko w innym stanie świadomości Gdzieś
W dźwięku basu duchach w miejscu pasażera
Czuję jak mnie to pożera fala podmuch wiatru gdy otwieram szybę i zaczynam pościg
Nie wiedząc za czym gonie i czy to aby na pewno nie był tylko chimeryczny sukces ale się przyczepił mnie ten pesymizm i oślepił mnie jak ognik
Wiem że za długo już mówię tracąc rytm i chęci ale jakoś nie potrafię przestać
Chciałbym tu pozostać i zostawić po sobie ślad
Wypuszczając to prosto w ten
Piękny świat
Piękny jak twoje oczy ja
Nie wiem jak
Wiem że

Wiem że ty nie czujesz nic więc przetnij nić i złam mi serce
Wiem że ja nie czuję nic więc przetnę nić niech wchłonie przestrzeń
Nie wiem jak mam budować ten świat gdy wiem że
Wiem że ty nie czujesz nic więc przetnij nić i złam mi serce
Wiem że ja nie czuję nic więc przetnę nić niech wchłonie przestrzeń mnie

Korrelationen-Raum

Wenn ein Mal ein Fehler ist und das zweite Mal schon eine Wahl
Verwandle ich mich in Stein, wenn unsere Korrelationen nicht passen
Ich, du, X-Y, ich habe diese Berechnungen gemacht, indem ich Selbstisolation, Abneigung und Ambitionen wählte
Sie haben mich ein wenig aus der Bahn geworfen, weil ich mich nicht mehr gut genug fühle, um etwas Lebendigeres zu machen
Ich schreibe immer noch Zeilen auf, die ich in den Ordner für Nichts werfe
Keinen effektvollen Vers, nicht adressiert
Den ich schon lange nicht mehr fühle
Meine eigene
Unverständliche Wahrheit
Ich frage mich, wie ich mein Alter Ego erwecken kann
Im Dunkeln des getrübten, löchrigen Geistes
Ob sich dort Leidenschaft und Mut finden
Harte Arbeit und Anstrengungen
Ich werde es so machen, wie ich es fühle, denn so wird meine Biografie entstehen

Ich weiß, dass du nichts fühlst, also zerschneide den Faden und brich mir das Herz
Ich weiß, dass ich nichts fühle, also zerschneide ich den Faden, lass den Raum es verschlingen

Ich will nicht reden, aber ich brauche dieses Gespräch
Ich wollte den Flugmodus einschalten
Das alles schon lange hinter mir haben
Aus dem Kopf
Aber irgendwie fühle ich mich wieder leer
Ich treibe in dieser kalten Leere und berechne den Raum
In dem mehr steckt als traurige Worte der Seele im Schlaf
Und Tage, die in Sinnlosigkeit verschwimmen
Um bewusst zu träumen, bin ich geflohen
Ich habe zu viel getragen, zu viel spekuliert, zu wenig getan, als dass mich diese Verzerrung aufhalten könnte
Ich möchte mehr sein
Aber ich möchte auch ich selbst sein, also fange ich wieder bei Null an
Ich hoffe, dass jemand das bewundert und gutheißt, was ausgeschrieben wie ein Filzstift ist
Ich will den Glanz der Scheinwerfer sehen und die Chöre in den Refrains hören, wenn ich alles aus mir heraushole, was geht, denn ich trage viel in mir, aber Fifi, hör auf

Ich weiß, dass du nichts fühlst, also zerschneide den Faden und brich mir das Herz
Ich weiß, dass ich nichts fühle, also zerschneide ich den Faden, lass den Raum es verschlingen

Stundenlang auf den Monitoren
Von nächtlichen Autofahrten, dem Gestank von Zigaretten in der Einsamkeit, der sich weit weg in einem anderen Bewusstseinszustand verflüchtigt Irgendwo
Im Klang des Basses, Geistern auf dem Beifahrersitz
Ich fühle, wie es mich verschlingt, eine Welle von Windstößen, wenn ich das Fenster öffne und die Verfolgung beginne
Ich weiß nicht, wonach ich jage und ob es nicht doch nur ein trügerischer Erfolg war, aber dieser Pessimismus hat mich ergriffen und geblendet wie ein Irrlicht
Ich weiß, dass ich schon zu lange rede, den Rhythmus und die Lust verliere, aber irgendwie kann ich nicht aufhören
Ich möchte hier bleiben und eine Spur hinterlassen
Indem ich das direkt in diese
Wunderschöne Welt
Wunderschön wie deine Augen, ich
Ich weiß nicht wie
Ich weiß, dass

Ich weiß, dass du nichts fühlst, also zerschneide den Faden und brich mir das Herz
Ich weiß, dass ich nichts fühle, also zerschneide ich den Faden, lass den Raum es verschlingen
Ich weiß nicht, wie ich diese Welt aufbauen soll, wenn ich weiß, dass
Ich weiß, dass du nichts fühlst, also zerschneide den Faden und brich mir das Herz
Ich weiß, dass ich nichts fühle, also zerschneide ich den Faden, lass den Raum mich verschlingen