Текст и перевод песни Zulfu Livaneli - Mavi Sonsuzluk

Mavi Sonsuzluk

Ah deniz, ah mavi sonsuzluk
Büyüyen dalgaların, Metlerin, cezirlerin
İşte sığındım sana, kötülüklerinden kaçıp
İnsan kardeşlerimin

Renk renkti yaşadığım şehirler
Alacakaranlıktı Ankara
İstanbul ise puslu, süt beyaz
Gökyüzünden inmiş bir tül perdeyle sarmalanmış

Stockholm kışın karaydı, yazın beyaz
Paris ise ressamların paletinde uçuk maviydi her yaz
Ama hiç bir şey yetişemedi, senin sonsuz maviliğine

Küçük bir ada olsaydım derdim
Issız, kederli, çorak
Karışıp gitseydim sana, dünyadan ve dertlerinden uzak

Ah deniz, ah mavi sonsuzluk
Büyük, dürüst ve temiz ahh
Deniz'e benzeyen insanlar
Ner'desiniz?
Ner'desiniz?

Blue Infinity

Ah, sea, oh blue infinity,
Growing waves, tides, ebbs and flows,
I've taken refuge in you, my love, escaping the evils
Of my fellow human beings.

The cities I lived in were colorful,
Ankara was twilight,
Istanbul, foggy, milky white,
Wrapped in a tulle curtain descended from the sky.

Stockholm was black in winter, white in summer,
Paris, each summer, a pale blue on the palettes of painters,
But nothing could compare, my love, to your infinite blue.

I wish I were a small island, my love,
Deserted, sorrowful, barren,
Lost within you, far from the world and its troubles.

Ah, sea, oh blue infinity,
Vast, honest, and pure, ahh,
People who resemble the sea,
Where are you?
Where are you?