Добавлять перевод могут только зарегистрированные пользователи.
A Última Nau
Das Letzte Schiff
Levando
a
bordo
El-Rei
D.
Sebastião
An
Bord
trägt
es
König
Sebastian
E
erguendo,
como
um
nome,
alto
o
pendão
Und
hisst,
wie
einen
Namen,
hoch
die
Fahn
Foi-se
a
última
nau,
ao
sol
aziago
Fort
ging
das
letzte
Schiff,
von
bösem
Licht
Erma,
e
entre
choros
de
ânsia
e
de
pressago
Verlassen,
zwischen
Wehklagen
und
wahn-
Não
voltou
mais.
A
que
ilha
indescoberta
Es
kehrte
nie.
Zu
welcher
fremden
Küste
Aportou?
Voltará
da
sorte
incerta
Gelangt
es?
Kommt's
zurück
aus
Schicksalsdüster
Deus
guarda
o
corpo
e
a
forma
do
futuro
Gott
birgt
des
Zukünft'gen
Leib
und
Züge,
Mas
Sua
luz
projecta-o,
sonho
escuro
Doch
Sein
Licht
wirft
es,
dunkler
Traum,
flücht'ge
Ah,
quanto
mais
ao
povo
a
alma
falta
Ach,
je
mehr
dem
Volk
die
Seele
fehlt,
Mais
a
minha
alma
atlântica
se
exalta
Desto
mehr
steigt
meine
atlant'sche
Seele
E
em
mim,
num
mar
que
não
tem
tempo
ou
'spaço
Und
in
mir,
in
einem
Meer
ohne
Zeit
noch
Raum,
Vejo
entre
a
cerração
teu
vulto
baço
Seh'
ich
im
Dunst
dein
bleiches
Antlitz,
das
Não
sei
a
hora,
mas
sei
que
há
a
hora:
Ich
kenn'
die
Stunde
nicht,
doch
weiß:
Sie
kommt.
Demore-a
Deus,
chame-lhe
a
alma
embora
Gott
verweile
sie,
ruf
die
Seele
heim,
Surges
ao
sol
em
mim,
e
a
névoa
finda:
Du
steigst
im
Licht
vor
mir,
der
Nebel
schwindet:
A
mesma,
e
trazes
o
pendão
ainda
Derselbe,
und
trägst
noch
immer
die
Fahne
Оцените перевод
Оценивать перевод могут только зарегистрированные пользователи.
Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.