Текст и перевод песни Μάνος Λοΐζος - Τ' Ακορντεόν

Τ' Ακορντεόν

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν

Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν

Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περά- δε θα περάσει ο φασισμός
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περά- δε θα περάσει ο φασισμός

The Accordion

In my old neighborhood, I had a friend
who knew how to play the accordion
when he sang, he was like the sun
his hands lit up the accordion

But one dark night, just like all the others
he was playing the accordion on a stakeout
German trucks pulled up to the yard
and a burst from them silenced the accordion

The unfinished slogan always stays with me
every time I hear an accordion since then
and it's branded, it's marked my life
it will not pass- fascism will not pass
and it's branded, it's marked my life
it will not pass- fascism will not pass