เสียงแคนจากแมนชั่น - ไหมไทย ใจตะวัน перевод на немецкий

เสียงแคนจากแมนชั่น

ได้ยินเสียงแคน ดังลอยแล่นมาจากแมนชั่น
ไผน้อพักอยู่หม่องนั่น คนไกลบ้านคือเฮาบ่น้อ
ทำนองลายล่องลายเศร้า ฟังแล้วเหงาคึดฮอดแม่พ่อ
สะกิดใจให้คึดพ้อ หลายสิ่งที่รออยู่ในความจำ

นับแต่ความจน พาดิ้นรนเป็นคนไกลถิ่น
ความทุกข์บีบให้ต้องดิ้นยากงานบ่เซาแต่เช้าฮอดค่ำ
มาไกลหลายปีติดต่อ อยู่กทม. บ่ได้ฟังลำ
คืนนี้เหมือนแคนไถ่ถาม ว่าลืมทางเมือบ้านแล้วไป่

แม่นผู้ใด๋เป็นคนเป่าแคนกะส่าง
แต่คนหลอยฟัง มันช่างมีแฮงใจหลาย
คนอยู่แมนชั่น ยังเป่าแคนหวานซ้ำบ่ย่านอาย
ยืนยันว่าเจ้าของเป็นไผ ออนซอนน้ำใจเจ้าของเสียงแคน

ลายสุดสะแนน เสียงแคนแล่นจากแมนชั่น
หล่อเลี้ยงคนเหงาไกลบ้าน สู้เพื่อฝันบนทางยากแสน
ให้แน่นเหนียวคือปั้นข้าว คนบ้านเฮาฮักกันมั่นแก่น
เป่าอีกแนเด้อหมอแคน ช่วยเป็นตัวแทนกล่อมใจไกลบ้าน

ลายสุดสะแนน เสียงแคนแล่นจากแมนชั่น
หล่อเลี้ยงคนเหงาไกลบ้าน สู้เพื่อฝันบนทางยากแสน
ให้แน่นเหนียวคือปั้นข้าว คนบ้านเฮาฮักกันมั่นแก่น
เป่าอีกแนเด้อหมอแคน ช่วยเป็นตัวแทนกล่อมใจไกลบ้าน

Klang des Khaen aus dem Hochhaus

Ich höre den Klang des Khaen, der aus dem Hochhaus herüberweht.
Wer wohnt wohl dort? Jemand fern der Heimat, so wie wir?
Die Melodie ist traurig, beim Hören werde ich einsam und denke an Mutter und Vater.
Es berührt mein Herz und erinnert mich an viele Dinge, die in meiner Erinnerung warten.

Seit die Armut mich zwang, als jemand fern der Heimat zu kämpfen.
Das Leid zwang mich zu harter Arbeit, ohne Pause von morgens bis abends.
Ich bin seit vielen Jahren weit weg, hier in Bangkok, und habe kein Lam gehört.
Heute Nacht ist es, als würde das Khaen fragen, ob ich den Weg nach Hause schon vergessen habe.

Wer auch immer das Khaen spielt, es ist egal.
Aber für den, der heimlich lauscht, gibt es so viel Kraft fürs Herz.
Der Mensch im Hochhaus spielt das Khaen immer noch so süß und ohne Scheu.
Er bestätigt, wer er ist. Ich bewundere den Geist des Besitzers dieses Khaen-Klangs.

Die Sut-Saen-Saen-Melodie, der Klang des Khaen eilt aus dem Hochhaus.
Er nährt die einsamen Menschen fern der Heimat, die für ihre Träume auf einem schweren Weg kämpfen.
Mögen wir fest zusammenhalten wie Klebreisbällchen, wir Leute von daheim, uns fest und innig lieben.
Spiel noch etwas, Khaen-Spieler, sei bitte ein Stellvertreter, um die Herzen der Fernen von zu Hause zu trösten.

Die Sut-Saen-Saen-Melodie, der Klang des Khaen eilt aus dem Hochhaus.
Er nährt die einsamen Menschen fern der Heimat, die für ihre Träume auf einem schweren Weg kämpfen.
Mögen wir fest zusammenhalten wie Klebreisbällchen, wir Leute von daheim, uns fest und innig lieben.
Spiel noch etwas, Khaen-Spieler, sei bitte ein Stellvertreter, um die Herzen der Fernen von zu Hause zu trösten.