Текст и перевод песни Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Αυτά Τα Δέντρα

Αυτά Τα Δέντρα

Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
Αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ′ τα ξένα βήματα,
Αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
Αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.
Eτούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,
Σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια,
Σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ' αμπέλια του.
Δεν υπάρχει νερό. Mονάχα φως.
O δρόμος χάνεται στο φως
Κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο.

Эти деревья

Эти деревья не довольствуются малым количеством неба, милая,
Эти камни не терпят чужих шагов,
Эти лица довольствуются только солнцем,
Эти сердца довольствуются только правдой.
Этот пейзаж суров, как молчание,
Он сжимает в своих объятиях раскаленные камни,
Он сжимает в свете свои осиротевшие оливы и виноградники.
Здесь нет воды. Только свет.
Дорога теряется в свете,
А тень стены – как железо.