Текст и перевод песни Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Θα Σημάνουν Οι Καμπάνες

Θα Σημάνουν Οι Καμπάνες

Με τόσα φύλλα σου γνέφει ο ήλιος καλημέρα
με τόσα φλάμπουρα λάμπει, λάμπει ο ουρανός
και τούτοι μέσ′ τα σίδερα και κείνοι μεσ' το χώμα.

Σώπα όπου να ′ναι θα σημάνουν οι καμπάνες.

Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.

Κάτω απ' το χώμα μες στα σταυρωμένα χέρια τους
κρατάνε τις καμπάνας το σχοινί,
προσμένουνε την ώρα, προσμένουν να σημάνουν την ανάσταση
τούτο το χώμα είναι δικό τους και δικό μας
δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.

Σώπα όπου να 'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες.

Зазвонят колокола

Солнце шепчет тебе "доброе утро" сквозь столько листьев,
столько знамен сияет, небо сияет,
а эти — в железе, а те — в земле.

Тише, вот-вот зазвонят колокола.

Эта земля — их и наша.

Под землей, скрестив руки,
они держат веревки колоколов,
ждут часа, ждут, чтобы возвестить воскресение.
Эта земля — их и наша,
никто не может ее у нас отнять.

Тише, вот-вот зазвонят колокола.