Текст и перевод песни Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Της αγάπης αίματα

Της αγάπης αίματα

Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
Και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
Οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.

Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
Αμαρτία μου να 'χα κι εγώ μιαν αγάπη
Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.

Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
Τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
Την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
Μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.

Κι από τότε γύρισαν καταπάνω μου
Των αιώνων όργητες ξεφωνίζοντας
Ο που σ' είδε, στο αίμα να ζει
Και στην πέτρα
Μακρινή μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.

Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα
Μες στις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα
Των φονιάδων το αίμα με φως
Ξεπληρώνω
Μακρινή Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.

Blood of Love

Blood of love painted me crimson,
And unseen joys have overshadowed me.
I rusted in the dampness of people,
My distant mother, my unfading rose.

They waited for me in the open sea
With three-masted cannons they attacked me,
My sin was that I had love
My distant mother, my unfading rose.

In July, her big eyes opened,
In my heart, they lit the virgin life.
For a moment, life was illuminated,
My distant mother, my unfading rose.

And then they turned against me
As the fierce voices of centuries shouted,
He who saw you, lives in blood
And in stone
My distant mother, my unfading rose.

Once again I looked like my homeland,
I grew and bloomed among the stones,
With the blood of the murderers,
I paid my debt,
My distant mother, my unfading rose.